woensdag 15 mei 2019

Op grote hoogte

Je merkt dat we hoog in de Pyreneeën zitten als we opstaan. 
Het was koud vannacht, de zon is hier vroeg onder. We missen de lange Zweedse zomeravonden. 
De lucht was heel helder, toen we, voor ons doen, laat naar bed gingen. Duizenden sterren, die we alleen in de lange winternachten  in Zweden zien. We pakken midden in d nacht een extra plaidje. Deze keer hadden we het voelen aankomen... ze lagen klaar.... 
toen we opstonden was het 5*, in de loop van de dag werd het 21. 
Heel veel bomen waren nog kaal. Wel laat dit jaar vond de campingbaas trouwens... hij verlangt naar de zomer.
tim


We hebben geen vers broodje vandaag... daar waren we te laat voor binnen gister. Voor dit soort gevallen hebben we altijd wel noodoplossingen. 
Maar in het eerste de beste Franse dorp wordt de bakker opgezocht. Waat veel meer keuze dan vroeger trouwens. Ook bruinbrood met of zonder zaden. 

Tegen half 10 gaan we op pad. 
Een prachtige weg.. niet weer over die pas.. sneeuw is leuk, maar het prille jonge groen is zo mooi...
We laten de sneeuw dus achter ons.. tot volgende winter. 




We volgen de Aude.,Af en toe wil de tomtom naar een paadje met lage tunnels.. de grote weg niet..hij weet dat we dit niet willen. Er komt een moment dat we echt niet weten waar we eigenlijk zijn. De weg nummers brengen uitkomst... deze regio heeft de nummers niet veranderd, dus weten we waar we op de kaart kunnen zoeken... 
De weg is nauw..vooral bij grotere auto's moeten we even terug.. uitwijken gaat niet met onze hoge auto... de rotswanden zijn te veel overhangend soms. 
Het is zo mooi..met al dat jonge groen... en we hebben vandaag de tijd... 



We weten waar we heen willen... Puivert
Puivert is een gemeente in het Franse departement Aude en telt 410 inwoners. De plaats maakt deel uit van het arrondissement Limoux
 . Daar waren we vroeger met de kinderen een aantal keren
In Puivert aangekomen herkennen we het eerst niet.. natuurlijk..het oude   Catharen kasteel staat er nog.. niet veranderd..of wel..opgeknapt. Je mag er niet zomaar heen klimmen..en de toegang kost 8 euro pp... hadden we vroeger nooit kunnen betalen voor de hele club... 





.

De vierkanten torenportaal, de courtines, het ereplein en de burchttoren van 35 meter hoog, waarin vier prachtige zalen te vinden zijn: eentje die "de " (des Musiciens) genoemd wordt met sluitornamenten bewerkt in de vorm van personages die verschillende instrumenten bespelen, is een greep uit de middeleeuwse elementen, gedateerd uit de 13de en 14de eeuw die tijdens een bezoek aan het kasteel van Puivert bezichtigd kunnen worden. Deze katharenlocatie, in 1210 ingenomen door de kruisvaarders, heerst vanaf zijn heuvel trots over het dorpje Puivert en het meer...


We moeten ons eerst aanmelden... bij een Engels sprekende beheerder... dat wordt leuk.. Engels, Frans.. waarom toch zo ingewikkeld... waarom spreken we in heel Europa toch niet dezelfde taal? Liefst Nederlands.. Zweeds is ook goed..desnoods Engels..dit is toch z'n getob! 

De camping is keurig... geen zicht meer op het meer..zo konden we vroeger iedereen in de gaten houden..en zij ons... . de camping heeft afgepaste plaatsen..met heggen... en heel ceel mobil home's.. ze houden nu al rekening met onze torkomstplannen... 

De wc's zijn wel keurig geworden... .. het restaurantje aan de overkant was er gelukkig vroeger ook nog niet.. 

De bakker en kruidenier hebben het loodje gelegd... het dichtstbijzijnde stokbrood moet je op 10 km afstand halen. In de zomer komt de bakker nog wel even langs. 
Vroeger gingen de kinderen het halen..en kwamen met een heel klein stukje thuis. Onderweg was de rest al opgegaan...  het was in nl nog geen gemeen goed.... en warm stokbrood..is eigenlijk nog steeds lekker... 



De rest van het dorp is hetzelfde..het gemeente huis( maar dat zal ook wel gauw gesloten worden) de al jaren gesloten kerk.De plastic krans vsn 14 juli zal ook wel ergens in de vergane huizen liggen....
  O ja..en de publieke toiletten die vroeger, zo hsndig direct boven de rivier gebouwd waren zijn gesloten... 


Wat ook razendsnel verdwijnt is ons eigen internet. Op de meeste campings moet je bij de receptie gaan zitten... en meestal hebben we daar geen zin in..we zijn behoorlijk asociaal... we spreken niemand...heerlijk.. komt straks vanzelf weer! 
De foto's komen dus later..