Het kwam er toch nog van..

 

Oude droom

Twee jaar geleden is Teylers Museum begonnen met het realiseren van een oude droom: de eerste grote Nederlandse tentoonstelling van echte tekeningen van Da Vinci. Leonardo’s werk is verspreid over musea over de hele wereld en het is niet gemakkelijk om het in bruikleen te krijgen. Er zijn nu voldoende contracten getekend om de tentoonstelling ook echt door te laten gaan volgens planning, van 5 oktober 2018 t/m 6 januari 2019.

 

Karakter en emotie

Da Vinci (1452-1519) was in zijn tijd al  beroemd  om zijn ongekende gave om menselijke karakters en emoties op overtuigende wijze uit te beelden. Hij was een van de eerste kunstenaars die geboeid was door de relatie tussen innerlijk en uiterlijk. Dit blijkt behalve uit zijn beroemde schilderijen, zoals de Mona Lisa, nog meer uit de tientallen tekeningen die hij van het menselijk gezicht heeft gemaakt.  

Al eerder waren we op deze tentoonstelling gestuit.. in Kalmar, op de terugreis uit Zweden kwamen we het tegen. Maar ja... afspraken stonden vast..nog een bezoek bij vrienden, de boot was gereserveerd . Wat jammer... we berekenden de tijd, maar het past echt niet.. een mens kan niet alles hebben .

Thuis in Eindhoven, na de periode in de Elzas  moesten we nog even terug naar Zweden ,en zagen dat we nu in Haarlem terecht konden... Geluk! Wij kunnen dus wél alles hebben....  De eerste dagen was alles al uitverkocht, maar nu kwam het ervan..op een grauwe dag met de trein naar Haarlem . Het gaat voorspoedig.. we hadden kaartjes voor 1 uur, waren er al om 11.30. Niet de enige, er loopt een horde bejaarden richting museum. we mogen er gewoon in...  

2 zalen vol tekeningen van deze vernieuwende kunstenaar en tijdgenoten ,,,  een kopje koffie fascinerend.. bekijken we nog even vluchtig de rest van het museum . We zijn er toch... niet al te uitgebreid, want we willen ook weer op tijd thuis zijn. Bovendien waren we al zeer voldaan....

Tijd om ons zuur verdiende geld op te maken. Begin van de week zette Martin onze schapenwollen kleedjes op marktplaats ipv ze naar de kringloopwinkel te brengen... en inderdaad..ze werden opgehaald, en Martin kreeg nog geld toe. Niet wetend dat er naderhand nog heel wat meer gegadigden kwamen, die veel meer boden.. Echte handelaars zullen we nooit worden..

Dus op de terugreis nog even de stad in, een kwartiertje voor de St. Bavo kerk

En op tijd weer in de trein... 

de maan schijnt als we weer in Eindhoven zijn... wat is het toch vroeg donker! 

Verrassing mogelijk

In de flat hebben we buren... de één mag je meer dan de ander, sommigen ken je omdat ze zo'n aardige man of vrouw hebben, anderen bijna niet... vooral de jonge garde wisselt . Na de lange , uithuizige zomer lopen er volslagen onbekenden rond. Als je dezelfde lift gebruikt weet je meestal wel iets meer:een Frans meisje wat aan de design accademy studeert, 2 Engelse jongens die een jaartje TU doen. Na een jaar zijn ze weer weg , soms mis je ze niet eens . Ouderen blijven langer, die kopen de flat, kom je tegen bij de theemidag . 

Er zijn soms verrassingen.. de man van die aardige mevrouw hangt een foldertje op in de hal..open huis... je kent die man niet, maar omdat hij zo'n aardige vrouw heeft ( en het toch mooi weer is) ga je even langs.... 

verrassing..

Zijn werk kenmerkt zich door de vrolijke, kleurige (zonnige uitstraling) en behoort tot de expressieve en vrij figuratieve schilderkunst. Zijn thematiek is tamelijk breed en deze komt veelal voort uit het dagelijks leven. Van Opheusden schildert huizen, portretten en stillevens. Hij heeft gekozen voor de kwast en verf om uitdrukking te geven aan de passie en gevoelens die hij voor zijn leven heeft. Soms wordt zijn stijl ook wel als volgt uitgedrukt: "uit het hart met een rechtstreekse lijn naar de geoefende hand"

Wikipedia heeft gelijk..zoek maar na. Jan Peter van Opheusden heet hij... prachtig! 

Dan vlug naar huis... Martin keek van de week even op internet of podium klassiek nog iets leuks had:

Ralph Rousseau Meulenbroeks (viola da gamba).

 En ja hoor... Ik ben niet zo muziekerig.. maar. Deze jongen ( alles onder de 55 zijn tegenwoordig jongens of meisjes) heb ik vaker gehoord.. is in de eerste plaats voor mij een aardig, veelzijdig iemand . Hij speelt leuk, zal vast goed of mooi zijn. Maar als je iemand wel mag...mag ie van mij best in de Mattheus Passion   mee spelen. En de viola da gamba is een mooi instrument. 

 

Gebruik wat op je pad komt en ga voor je droom . Zo haal je er uit wat er in zit. Ralph Rousseau heeft dat gedaan : hij speelt viola da gamba op mondiaal niveau, is daarnaast doctor in de theoretische natuurkunde en heeft als grote droom ooit in een Spitfire te vliegen – het vliegbrevet heeft hij al. Een unieke gastheer, die live musiceert en uitgebreid en ontspannen vertelt over de wonderlijke toevalligheden die zijn leven hebben gemaakt tot wat het nu is. Er is een verband tussen viola da gamba en rockmuziek. Tussen Newton (geniaal natuurkundige) en Thomas Hume (excentrieke 17e-eeuwse componist). Tussen Geile Greta en vliegtuigjes van Matchbox. Met die ingrediënten – en nog een paar meer – brengt Ralph een totaal eigen, theatrale interactie met het publiek op gang. Vertellend en live musicerend. Een voorstelling om lang over na te voelen. Puur, veelzijdig en totaal eigenwijs.

Je hoeft geen verstand van muziek te hebben..geen wiskundige te zijn.. maar ik was verrast... wat een echte passie, zonder opsmuk ..gewoon zichzelf..en dat geeft bezieling.

Dus nee..vandaag ging ik niet alleen voor de gezelligheid mee.. 

wikipedia hielp me weer met de informatie en de plaatjes 

Weer in het gewone ritme

Voorlopig is het weer afgelopen met de drukte. We gaan het gewone leven weer in...

Drukke dagen gehad, onze Zweedse les te eten. Gezellig, maar toch een heel gedoe..we merken dat we oud worden.waar je vroeger je hand niet vor omdraaide, kost nu energie.... 

het was de moeite waard..de afspraak voor volgend jaar ligt vast.  Het was trouwens heel gezellig en het werd laat..

 En zoals elke  vakantie...even de dochters zien.... 

Mirjam en Koos..even bellen,kopje koffie, we zijn weer bij 

Sinds petra en Marcel in Zeeland wonen is het meer dan een kopje koffie..het wordt   een hele dag .De grote weg is opgebroken, omrijden dus, bij Petra in de straat ook. Weer een dag onder de pannen..

We combineren het bezoek... Sera heeft gelogeerd, die moet weer naar Eindhoven. Dus die brengen we weer veilig terug bij n'n mam.. 

Gezellig die geluiden achter in... auto..boom.. ogel?. mamma? 

Na een half uurtje wordt het stil ... hij slaapt....

En wij vroeg in de avond ook.....

Thuis in Eindhoven..en dat blijft voorlopig zo...

Beetje heimwee, naar de Zweedse lucht en de rust.... een dagje op de autosnelweg weet je het wel weer.. 

Maar  het is ook weer heerlijk in de grote kamer te zitten, Nederlandse tv te zien... de bibliotheek en musea in de buurt, de geneugten van de grote stad. En al die mensen die we gemist hebben het laatste half half jaar. 

Gister om 10 uur vertrok de boot..we drinken ons wijntje en voor we onder de brug door zijn , zijn we weer in de hut, even erna liggen we op 1 oor.. een rustige reis.

Om 6 uur worden we gewekt..nee..we gaan niet ontbijten..een creackertje en wat fruit is een goed begin. Onder de douche en 7 uur zitten we in de auto. Half 8 rijden we de drukte in

Het is duidelijk..na 20 minuten  in de file hebben we er genoeg van...  uitgebreid koffie dus. 3 Kwartier laten we het verkeer door razen, dan storten we ons er toch maar in. Om 9 uur zijn we in Hamburg, de file neemt af... Om half 11 zitten we bij Ikea Bremen aan het ontbijt. We kunnen de drukte weer aan.. het went wel weer...

Na 2 uur weer een Ikea stop, in Hengelo lopen we weer een uurtje..het is 18 graden. Het wordt toch winter? 

En weer in de file..om half 6 zijn we weer bij de flat. Martin haalt zijn traditionele Chinese maaltijd, ik m'n kaasje , we pakken wat uit, melden ons  weer thuis. Morgen de rest. Nog een druk weekje en dan stappen we de regelmaat weer in. 



Van hemma naar hem

Onderweg .. Gister nog een gezellig verjaardagsfeest..onze buurman werd 60. 

Hij was weggelokt van thuis om ons gedag te zeggen..en kwam op de camping waar 30 mensen op hem wachten. Verrassing dus.. 

voor ons een mooie gelegenheid iedereen die we niet gezien hadden gedag te zeggen... tot mei.. lang.

We rijden half 9 weg.. iedereen vindt het onzinnig.

Blijkbaar kennen ze ons niet goed.. we treuzelen altijd zo.

Een ontbijtje, een broodje, een kopje koffie een leuke winkel .. , vlak bij de pannenwinkel in zien we aan de bosrand 2 grote elandmannen.we zouden er bijna onder door kunnen rijden met ons kleine autootje

.. om half 7 

bij Ikea Helsingborg..  nog een uurtje en we zijn mooi op tijd bij de boot .

En het klinkt raar :gelukkig geen zon. Het begint mistig en blijft zo... als de zon schijnt heb je, als je zuid westelijk gaat schijnt de hele lage zon constant in je ogen. 

De foto's komen morgen..op de boot verwerken we die! 

Nu wordt het toch nog opschieten.... 

Hoe doen al die anderen dat toch? 

We komen aanrijden, laten kaartjes zien,  in en rijden de boot op.

Klokslag 10 uur vertrekt ie..

Dooi dus..regen, grauw, windstil weer..

Vorige week, toen we in de vooravond onderweg waren stond er een auto aan de kant... naderhand hoorden we dat die mensen een eland hadden gezien. Wij niet..weg? Niet goed gekeken? Je weet het maar nooit.... 

Het weer is omgeslagen.. na het stralende weer van vorige week werden we dinsdag wakker met een beetje sneeuw. Het was al snel weer weg, de temperatuur ging omhoog, het regende.. geen weer om naar buiten te gaan, maar vanachter het raam is het ook goed te volgen. Én je wordt niet nat.. 

het is een paar uur spiegel glad... 

Woensdag hebben we een eet afspraak. We komen nauwelijks aan lezen toe..tijd om rust te zoeken in Eindhoven... 

En vandaag even naar Karlstad. We hebben een nieuw kleed nodig voor in Eindhoven. 

En wat autootjes. Jaren geleden lag hier heel wat speelgoed voor de kleinkinderen... toen die minder kwamen en zeker niet meer met een garage speelden hebben we alles weggegeven, aan nieuwe opa's en oma's...

Het was een goed idee van die oma om alles mee terug te laten nemen... een mooie garage voor Sefa.. en dan moeten we natuurlijk wel direct autootjes hebben... want die zijn verdwenen natuurlijk! 

Op de terugweg staat bij Sunnemo een eland moeder aan de weg.. met jong... die komt nieuwsgierig dichter bij, schrikt omdat ik het fototoestel probeer op te duikelen... moeder kijkt nog even wat onze plannen zijn..in een mum van tijd zijn die grote dieren in het bos verdwenen..

Morgen de eerste was, en eindelijk aan de schoonmaak beginnen die we in augustus al hadden moeten doen...