vrijdag 21 september 2018

Het zit erop

Nee..niet het leven.We gaan vrolijk voorwaarts! 
We zijn thuis, en hard aan het werk de camper leeg te halen. 
Het staat vast.. het was de laatste keer! In deze camper dan... hij gaat volgende week in de verkoop.
We dromen veel over de volgende... ééntje waar we het hele jaar mee kunnen rijden. Dus lager, met een hefdakje. Maar wel één waar we ook als het mooi winter weer is een kopje koffie in kunnen zetten, en een mooie voorjaarsdag in maart even mee weg kunnen... 
hoe precies... zal van de financiën afhangen....in December is de garage wel leeg en weten we meer ..

Over een week of 4 gaan we nog even terug naar Zweden...we hebben het huis nog niet afgesloten voor de winter. 
Achteraf niet zo slim... maar ja...toen waren we nog niet toe om de Zwwedse 2018 af te sluiten. 
Enne..het is geen straf om daar nog even heen te rijden..... 

Tot horens dus..als we weer iets belangrijks  te melden hebben, we laten het horen,!




donderdag 20 september 2018

Verrassingen..die Pfalz.. of..o wat dom kan ik zijn....

Ja..ik weet het...pas zaterdagmorgen voor we in de middag weggingen, boekjes uit de bib gehaald... 
De aanvankelijke bedoeling: rondje Frankrijk  ging ivm tijdgebrek niet door... 
Bretagne bleek ook te ver.. dus besloten we naar de Elzas te gaan.... 
en dan via de Pfalz weer terug.... 
Het boekje van de Elzas is nog goed gelezen, het boekje over de Pfalz net open geslagen.. de Weinstraße, zouden we doen. En dan op de camping verder kijken. Maar ja.. die camping vonden we te stom om te blijven. Ik wist waar die Weinstraße was.. 
daar zouden we dan nog wel een flesje wijn en verse druiven halen..

Een mooie route uitgezocht op de kaart. Martin aarzelt... er staat niets bij van die Weinstraße... geeft niet, ik weet het zeker... 
Prachtige oude loofbossen... maar geen wijngaarden.... dus bij de koffiestop boekje nog maar eens bekeken.. 
foutje... daar waren we juist vandaan gereden.



80% van de Pfalz is prachtig loofbos.. en door die bossen reden we..
Wat dan? Een camping weer midden in de bossen? Toch naar de Rijn? Hoe ver is dat? Vandaag en morgen is het nog goed weer, vrijdag gaat het regenen.... 
we gaan gewoon richting huis..... via Luxemburg, nog een keer van die goedkope benzine halen... 
We kiezen voor het eerste stuk grote weg, schieten we lekker op. En dan van de snelweg af, onder Trier door.. 




Om 4 uur weer aan de koffie.. morgen nog een campinkje verder, vrijdag droog thuis. 
Volgende week nog en keer naar Zeeland, dan kan de auto worden leeggeruimd... 

dinsdag 18 september 2018

Wat een zomer.. wel en beetje té

Omdat we niet langer welkom waren op de camping, vertrokken we op tijd.. Jammer... het was een aardig plekje, maar vooral omdat we die grote groep campeerders misten... was het: “ we gaan nog niet naar huis” of een Franse of Duitse variatie daarop... 
van 2 jaar geleden in Litouwen weten we hoe vermakelijk het is...Maar ook hoe alle douches,alle wasbakken in beslag genomen worden. Hoe druk het is, met al die kletsende mensen om je heen die praatjes willen maken hoe fijn het is en hoe stoer ze zijn..


Als we 25 km verder zijn, en een uur later maken we korte metten met het getreuzel... Hup, de snelweg op.... er is niks aan, maar het schiet lekker op. De maisvelden staan er treurig bij..
Als de eerste wijngaarden weer opduiken gaat het weer langzamer.. Er is al veel geplukt, overal rijden  kleine tractors, die ons de doorgang aardig belemmeren..


O nee..vandaag is het de 18e...

Nog nooit begon de druivenpluk zo vroeg. In de Duitse Pfalz ging de druivenoogst op 6 augustus al van start, een ongeëvenaard vroege datum.

Om half 12 zijn we hij de camping, op een noodplek. We kunnen pas 3 uur inschrijven. Geen nood.. we willen om 1 uur de troonrede volgen.. 
gelukt..hoera.. ook aan ons, zielige gepensioneerden wordt gedacht..we gaan er echt op vooruit..
Het milieu.. tja..dat weten we nog niet.. maar ook dat gaat straks echt beter..... en er komen echt betaalbare huizen voor starters..en echt ook aan de minima wordt gedacht. ... kortom... een juichstemming daar in den Haag. 
Gelukkig waaien ook daar de loze belofte weer weg... . 


We zijn op een KNAUS camping..groot..heet..veel vaste plekken met enorme uitbouwers aan de caravans.  Vreselijk, al lijkt het wat op de foto's.. nou ja.. het is schoon en maar voor 1 nacht.alle weekendgangers zijn nog thuis... 
 Morgen rijden we de “Weinstraße” 








maandag 17 september 2018

Fototoestel weer eens vergeten

We hadden een mooi plekje vannacht... maar geen zon in de ochtend. Geen nood,iedereen vertrekt, Martin verzet de auto naar een betere plek en even later ontbijten we in het zonnetje. 




Koffie en dan het stadje Molsheim in. Het enge van deze stadjes is dat lang niet overal trottoirs zijn, en als ze er wel zijn staan er auto's op. Maar ook deze keer overleven we de barre tocht weer. 
O ja..fototoestel vergeten.. gelukkig hebben we internet..halen we daar de foto's af. Na zoveel stadjes is het toch overal een beetje hetzelfde. 
De kerk is vanzelf dicht..tja.. rusttijd is rusttijd.... 
Geeft niet, gaan we morgen terug.. 
Groente en fruit kopen we op de markt, geen foto..dat is nou jammer.... 




 Als we op de camping terug komen staan overal reserveringsbordjes... o ..leuk..een groep... 



nu blijven we zeker! Willen we wel meemaken.... we gaan direct( nou ja..wachten tot na 4 uur...  ) vragen of het kan...

Helaas..gaat niet door.. alles is vol morgen. Zal onze buren die ook een nachtje wilden bijtekenen tegenvallen... 

Wij gaan en beetje plannen... morgen naar de Pfalz, we zijn het weekend weer thuis... dan hebben we 2 mooie weken gehad. 
Het is hier té druk! 

zondag 16 september 2018

Eigenlijk..eerlijk gezegd..te druk.

Natuurlijk..het is prachtig weer.. en een mooie streek...
Maar eigenlijk te druk.... 
Bij de Franse wegomlegging kun je zelf kiezen..links of rechts... op een doodlopende straat in... helaas..dat weet je niet van te voren..gevolg.. chaos... soms moet je er om lachen, maar soms ergert het. 
Zeker als 2 campings vol zijn en je dus verder moet... en de Camperplaatsen vreselijk vies en vol zijn. 




We begonnen met pech.. voor ons dan..We wilden Colmar in..dat is prima op zondag..bijna alle winkels zijn hier dicht, dus ruimte voor ons....Marathon... groepen enthousiaste sporters, heel veel zwetende zielige mensen.. en wij mogen er gewoon niet door. Het hele centrum is afgezet. 

Dan maar niet... het ligt er over een paar jaar ook nog wel.  Met onze nieuwe camper! Nou ja..wensen we... 
de route vin'd Alsac op..het is echt prachtig... hier is het ook niet druk..



Maar in de kleine dorpjes is het heel erg druk.. het zijn wel stuk voor stuk juweeltjes. We vermoeien ons er niet mee of die huizen nou uit 1400 of 1600 zijn..

Om te zorgen dat we niet om 12 uur op een gesloten camping staan ( ja.Frankrijk rust nog steeds van 12-3.0 uur) gaan we nog een stadje in... eigenlijk armoe...
Er zijn en paar mooie straatjes, een kerk met mooie ramen

Dus gaan we verder...
Één van de weinige winkels die open is is een wijn  proeverij.. 
we nemen een slokje en kopen een klein voorraadje. kunnen we aan deze mooie dagen terug denken. De zon en de mooie wijnvelden....
S


op de 3e, een heel  drukke camping hebben ze een plekje voor ons. Gelukkig, het is 4 uur en we willen rust... 

Gister waren we trouwens in Wihr au Val. Nu in Molsheim. Morgen dit stadje in.. 




Weer een stadje, en nog één,en weer één...





Bewerken

Sinds de 8e eeuw heette de plaats "Rathaldovilare", het was eerst een bezit van de bisschoppen van Bazel die het als leengoed gaven aan de heren van Rappolstein, die een van de invloedrijkste edele waren in de Elzas. De heer van Rappolstein was tevens de "Koning of beschermheer van de rond trekkende minstrelen in de streek", die zijn bescherming kregen door middel van het betalen van een belasting. 

Toen deze familie in 1673 was uitgestorven, ging deze deels symbolische positie van "Koning van de minstrelen" naar de graven van Palts-Birkenfeld. De rond trekkende minstrelen hadden een pelgrimskapel nabij Rapotsweiller, gewijd aan hun patrones Sint-Maria van Dussenbach en hier hielden ze meestal op 8 september een feest. Ribeauville stond tot de 19e eeuwbekend als Rappotsweiller.

 




We zijn redelijk vroeg op pad..we horen alarmerende geluiden van volle campings. Je moet er hier op tijd bij zijn... 
maar ja..eerst boodschappen natuurlijk..we hebben brood en groente nodig, en vanzelf..die heerlijke verse druiven.... dus naar Ribeauvillé, 
En het stadje bekijken natuurlijk. Ook hier is het weer erg leuk, na koffietijd( een croissantje koop je weer bij de bakker, tegenover het koffietentje, ) wordt het weer drukker.. klopt..als we on 1 uur dit stadje verlaten staan er al weer 4 touringcar. bussen,   Nummer 5 en 6 komen eraan.... 









We kijken eens op de kaart en het campingboekje..ach..wat jachten... er is heus nog wel ergens een plekje voor ons. 
Nu zijn we er, vandaag is het veilig.. 
nee..echt niet altijd... het campingfoldertje vertelde ons wat we bij aardbevingen moesten doen... 
een tip...
- de rust bewaren
-Niet bij bomwen of gebouwen blijven staan
-hoofd bukken, je armen erop
-niet achterom kijken
-niet terugkeren... 

We hebben alles gedaan..geen aardbeving....

Wat..aardbevingen hier? En al die ouwe gebouwen uit 1400 staan er nog?  Nee..het zijn geen Groningers hier..je hoort ze niet klagen.... een scheurtje min of meer doorstaat de eeuwen blijkbaar. Op internet vinden we ook geen laatste alarmerende berichten..ja..we liggen op een soort breuklijn... net als Petra en Marcel onder zee niveau wonen tegenwoordig..en wij hebben allebei onze jeugd daar onder dat niveau doorgebracht... 

We maken dus in alle rust nog een mooi tochtje.. 

Het is, zoals gewoonlijk weer tegen 4 uur als we bij ern camping aankomen. 
Vol.... de aardige mevrouw heft wel medelij met ons..alvast reserveren voor maandag? Nee..het gaat om vannacht.. 

Ze gaat bellen... er is een klein campinkje met nog 2 niet gereserveerde plaatsen. 
Voor €13,44 hebben we een mooi plekje... en geen zin meer het dorpje in te gaan.. 
het enige wat we weten is dat het hier Wihr..en nog wat heet...komen we nog wel achter...
 



vrijdag 14 september 2018

Ze hebben gelijk..de Elzas heeft leuke dorpjes..

Maar wat een drukte.... 
naturlijk..wij zijn er ook... maar zij allemaal ... 't is schandalig.... 
maar álá... we worstelen ons door de menigte heen . 
We kunnen lopen vanuit de camping, dat is wel heel handig, de parkeerplaatsen zijn vol..
En nog iets..die kinderhoofdjes lijken allemaal wel aardig, maar het is een slijtageslag voor het scootmobieltje..en ook een beetje voor mij.... ik ben best een beetje bang uitgevallen op dat ding... 
Ten onrechte... want hij en zelfs ik...we doen het goed..zelfs op kinderkopjes in een steil en superdruk  stadje. 








Genoeg klachten weer voor vandaag. Want het is natuurlijk vooral héél leuk.. Als we toerist waren gingen we hier ook heen...

Als we op een terrasje even uitblazen en Martin vraagt of ik ook een wit Elzaswijntje wil, zeg ik dat ik nog moet rijden en dus koffie wil. Martin denkt dat ik een geintje maak en bestelt 2 vin blanc... wat een geluksvogels zijn we toch... 
Het is echt lekker  ..want tegen dit soort momenten kan Scandinavië niet op. 

We blijven een tijdje zitten en vangen de terugtocht aan..dalen. Gelukkig zijn alle bussen weer ingeladen en is het rustiger. 

Enne.. tijdens de regen van gister hebben we het besluit genomen... de garage wordt verkocht, Martin stopt met instrumentenbouw en van dat geld kopen we een nieuwere bus en laten hem ombouwen tot een camper...helemaal naar onze wensen, veel lager, met hefdak, zodat we er het hele jaar in kunnen rijden.. met een dochter ver weg moet je toch in haar buurt kunnen slapen. 
En die andere dochter..tja..die moet ivm toekomstige mantelzorg maar in Eindhoven blijven! Niks aan te doen! 

O ja..deze, en die andere kwamen bij ons eten... maar als ongewenste gast weer vertrokken... 





donderdag 13 september 2018

Gevonden...

Vanmorgen zagen op het stationnetje de naam staan... 
en na zo'n rustig nachtje kunnen we er tegen.. we bestuderen de kaart... o..hier...
We weten nu ook waar we heen willen..een camping aan de rand van een Elzasdorpje...
Het begint met 1000 verlaten dorpjes, een tractor, een lijn trekker..
Mooie route, wel een lange tunnel op de tolweg, maar vandaag geen gezeur.. we willen er heen.... 


Dan de Vogezen... mooi gebied... waren we ooit eerder met onze vrienden Nel en Paul.. Paul had een kamperrplaaats in de regenschaduw uitgekozen... Helaas hadden ze het juist dié zomer veranderd zonder ons te bellen... het was met een gehuurd kampeer busje.. was leuk en héél lang geleden.. we woonden nog in Hengelo, Petra was 5, Mirjam moest 7 worden.... 

Geen nostalgie meer, we genieten nu van alle haarspeldbochtjes( vindt Martin echt leuk) en komen de eerste grote wijngebieden tegen



 
We verdwalen , we hadden de tom tom de snelste route opgegeven... die wist ie.   OVER ENGE FIETSPADEN. Hier is Martin weer minder gecharmeerd.. maar ja... omdraaien gaat niet....wel mooi.. je komt in de verleiding vast wat druiven te plukken.. 




We komen toch op de beoogde camping aan.... gereserveerd? Nee..natuurlijk niet! 

Met een beetje aandringen mogen we op het speelveldje staan.. Dat het geen echte plaats is zal ons een zorg zijn... ..

Geen internet

 12-9-18
 Nee..zulke campings bestaan bijna niet meer... geen internet, zelfs geen bereik met ons eigen. 
We hebben dan ook geen idee waar we zitten.. 

We willen opschieten vandaag. We willen toch uitkomen in de Elzas, voor een paar dagen. 
We beginnen goed..tegen half 10 vertrekken we. 
Na een uurtje komen we in Remich... dat ligt daar leuk..even uitstappen.. 
Helaas, de batterij  van het scootmobieltje vergeten te laden... geen nood..we vinden een mooi plekje aan de Moezel ,  én het is koffietijd.. 
We zijn zo een ruim uur verder,,,

Dan kijken we hoe we verder gaan. Er zijn veel files rond de hoofdstad Luxemburg... dan toch maar over de kleine wegen.... rotonde na rotonde dus...
De druiven zijn bijna zover dat ze geoogst kunnen worden. Voorbereidingen voor de pluk worden genomen . 
Een mooie, lange tocht, we moeten de binnensteden van Thionville en Metz natuurlijk vermijden. 

Het is té warm.. 32 graden.. De airco doet het gelukkig, maar als we er meer dan genoeg van hebben en een camping vinden, blijkt er geen boom te staan.. Dat wordt niks.. de dichtstbijzijnde camping ligt, volgens de tomtom 16 km verder op... 
daar is een groot, dicht hek..maar een mevrouw komt open doen. Een Nederlandse familie , met 2 honden heeft gereserveerd... Tja..dat zijn we niet... we mogen er toch op. Er is niemand, de wc's doen het en zijn schoon, maar daar is alles dan ook mee gezegd..

De Nederlandse familie komt niet en op een lege camping, mét bomen is het goed toeven. Vleermuisjes vliegen om ons heen, we horen een hert en boven in de lucht gaat een vliegtuig over. En tja..we horen ook auto's.... 
Morgen zien we verder..-

Dat is nu..hier waren we gister dus





dinsdag 11 september 2018

Hink, stap,sprong... nee..wij schieten ook niet erg op zo

).



Echternach staat bekend om zijn benedictijnse abdij, die gesticht werd door de Heilige Willibrord (698) en waar gedurende de Middeleeuwen prachtige manuscripten werden gemaakt. Maar het stadje is vooral wereldberoemd vanwege zijn springprocessie.

Ieder jaar, op de dinsdag na Pinksteren, komen duizenden bedevaartgangers en toeschouwers bijeen voor dit uniek cultureel fenomeen, ter ere van de Heilige Willibrord. Het uitzonderlijke aan deze processie is dat de bede het gebruik van het lichaam veroorlooft, door op een polka ritme wisselend op de linker- en rechtervoet te springen.

Jaarlijks doen zo'n 12.000 tot 14.000 pelgrims, waaronder 8.000 tot 9.000 dansers mee met de optocht, die vanuit het centrum van de stad naar de crypte in de St-Willibrord basiliek gaat.

Het abdijmuseum, het informatie- en documentatiecentrum en het steenmuseum presenteren de bijzonderheden van de basiliek, de abdij, het scriptorium en de eeuwenoude processie.



Het moet erg leuk zijn... en dat is het..vanuit een zijingang verlaten we de camping en staan op de brug...
Het is 11 uur, want er komt maar geen tempo in deze extra weken.. eerst koffie natuurlijk.... 
maar om kwart over 11 zijn we in de basiliek... aardig gebouw... mooie ramen en een vrolijke maria. Haar kind lijkt een meisje? Was Jezus transgender? Ach..als ze elkaar maar lief vonden... 
leuk filmpje over de springprocessie. Dan wordt het zware( gouden?) beeld van de oude Willibrord meegesjouwd door de stad. Het is wel een vrolijke boel,al hebben we wel heel erge meelij met de 2 jonge verkoopsters die de hele dag het deuntje moeten aanhoren.. 
het stimuleert hun werklust niet..geen relikwie wordt verkocht. De ansichtkaarten blijven ook gewoon staan. 



Willibrordus in elk geval niet..stoere man hoor...laat zich graag rondsjouwen 
Op het VVV horen we dat het stadje maar klein is..een oud klooster, nog een kerk, wat winkelstraatjes... 



En gezellig..er is net een bus ouwetje uit Nederland losgelaten... stiekem luisteren we hun stoere verhalen over slimme, uitmuntende en zorgzame kinderen aan.. 
Zullen wij eens opscheppen over de onze?  Zouden onze dochters en schoonzonen wel willen... 

Het is te mooi weer om lang in de stad te zijn..
Nog even kijken en de rest van de middag op de camping..daar valt tenslotte ook genoeg te beleven..
Zo komen een paar aardige Duitsers vragen waar we onze No Nugget gekocht hebben..ze kunnen hem op internet niet vinden... klopt..er is er maar één van.
Verder vermaken we ons met die Engelse Engeltjes... 
ze klieren alles bij elkaar..zouden wij ook doen met zulke vervelende ouders, die alleen No..no... kunnen schreeuwen. 

Luxemburg

 We zijn in een uithoek verzeild geraakt merken we als we op de kaart kijken .. 
maar er zijn veel kleine weggetjes naar Malmedy, over de Hoge Venen.. moi gebied!echt opschieten doen we niet... nou ha..dan maar geen Elzas...

In Malmedy moeten we boodschappen doen.. Thuis toilettassen niet nagekeken, nu is de shampoo op. Geen nood, er zijn ook winkels. Een pilsje is in de warmte ook wel lekker... 

Het is een mooie route..onderweg zowaar een midsommerstång..vieren ze dat hier ook? 

We gaan naar de grote weg..mooi gebied, maar koffieplekjes..hó maar. 
En pech.. daar zijn opbrekingen.. kunnen we net zo goed er weer vanaf. We hebben geen haast..misschien halen we de Elzas niet... nou..ennnn...want direct vinden we een uitgelezen plakje om even te pauzeren. 
Het is aardig weer, beetje heiig, maar droog en een goede temperatuur. 
We gaan Luxemburg in, bij Clervaux . Het is redelijk rustig..geen Zweden... ..dat komt over een week of wat WEER. Zweden heeft overigens dramatische verkiezingen achter de rug..18 % stemden op de Sverige Demokraterna.. .. geen buitenlanders meer Zweden in... we piepen er gewoon .
tussendoor hoor... 

Vianden, zien we.. o ja..met dat grote kasteel... het is nog vroeg. Zullen we even het stadje ingaan? We zijn er nog nooit geweest. 
Doen... nu de auto kwijt zien te raken.. dat is een hele toer..iedereen heeft en auto, er zijn nauwe straatjes, een paar pleintjes en een hoop toeristen. Mar het lukt...


Bijzonder schilderachtige ligging links en rechts van de Our, omgeven door natuurpracht. Het reusachtige feodale kasteel, waarvan de bouw teruggaat tot de 9e eeuw, was de wieg van de graven van Vianden. De opmerkelijke middeleeuwse constructie ging later bij erfenis over naar de Oranje-Nassaus. Het gerestaureerde geheel is een bouwkundige parel, het mooiste kasteel in de Ardennen en Eifel. De stad is omsloten door een ommuring met poorterstorens.



Het is wel en beetje eng stadje..grote keitjes, holle wegen, geen stoep,langsrijdende auto's en ook nog eens steil. Het scootmobieltje steunt, z'n berijder nog meer. 
Maar met support, een hand die beetje meeduwt of afremt lukt het toch... ik voel me Max Verstappen. 
De parkeermeter  loopt af na 1 1/2 uur... lang genoeg.... 
Door de Duitse Eifel naar Echternacher  brück. 

We vinden een grote camping, met veel comfort..moeten we hebben. In het foldertje staat dat het heel leuk is om naar het stadje te gaan. Gaan we proberen. We blijven dus nog een nachtje. We hebben zicht op de Sauer, zo heet de grensrivier staat in de folder. Aardig plekje dus..


zondag 9 september 2018

O ja..Valkenburg..

Stil..en donker

Zo was het vannacht..
Normaal zijn we alijd om 8 uur wel op, vanmorgen werd het 9 uur.... alle buren, (3 families) zijn al aan het inpakken.. grote tenten, slaapzaken, luchtbedden... de douches zijn alweer schoongemaakt als wij zover zijn. 
Eén van onze buren is alleen.. maar we horen hem ook praten.. met een grote hond. 
Die geeft geen antwoord, maar we zien wat ie denkt.... 
als het beest  omhoog gaat zegt z'n ondergeschikte vriendelijk" wat hebbenwe nou afgesproken? " de hond kijkt gewoon de andere kant op en denkt natuurlijk: niks...ik niet tenminste...  klets maar raak...
Als de hond er in z'n eentje van door gaat vraagt z'n begeleider wat hij nou van plan was..antwoordt..de hond natuurlijk.. " broodjes halen, wat dacht je dan.." .
Je snapt dat we geen tijd hebben om in te pakken..dit is té leuk.. 
rond half 12 wordt het man en hond te veel..ze snauwen tegen elkaar.... Dus wordt het voor ons tijd te vertrekken... naar de wc, koffiebekers omspoelen, stoelen inpakken, na 5 minuten zijn we zover... 
Op naar Valkenburg... hier waren we minstens 35 jaar geleden.. een mooi ritje.






In Valkenburg, ooit..heel lang geleden is het druk..alle terrasjes zitten vol. Geeft niet..wij hebben koffie genoeg gedronken vanmorgen.... 
Het fototoestel ligt in de auto..dan maar met de telefoon.wel een leuk stadje!  




Dan naar een Lidl..die woont in Heerlen .. toch gaan we, die appels van vrijdag waren zo lekker..... 
en met een stokbroodje én de meegenomen Eindhovense markt kaas hebben hebben we weer genoeg te eten.
We rijden nog een eindje richting Vaals en vinden een leuk campinkje, mooi uitzicht, schone toiletten..  
morgen maar eens iets meer tempo!