Instagram

Soms, als ik even niks te doen heb,  kijk ik plaatjes op instagram...

Over Zweden, Noorwegen ,Denemarken. maar ook ons eigen  van Abbemuseum en Rijksmuseum sturen af en toe wat moois.....

En nu met kerst .... Juist... 

Even  "meegenieten? En dan zelf volgen als je het leuk vindt

Heimwee

De berichten stromen binnen.... We hebben heimwee. Natuurlijk..we hebben het goed hier. Maar als Henny foto's stuurt komt er toch wel een beetje erg verlangen naar Hagfors

 En ook nog Lucia .. We kunnen niet eens Zweedse tv kijken..

Nou ja. Vanmiddag gezelig bezoek.. En gister de poes van Sanne op bezoek.. Dat hebben we weer niet in Zweden...

De Theaterbon

 Van mensen waar we veel van houden , kregen we in het najaar een theaterbon... "Jullie komen in Eindhoven nergens... Dat gaat nu veranderen..."

Dus werd het uitzoeken... Wat doen we er mee.

Iets van muziek, cabaret en theater kozen we uit. 

De eerste was een kerstconcert van Anuna. In het muziektheater hier.. Heerlijk.eerst nog een kopje koffie thuis, dan gewoon met scootmobiel en te voet.

Van internet" 

"Aruna put de inspiratie voor zijn rijkgeschakeerde repertoire zowel uit religieuze bronnen als uit oude wereldse folkverhalen. Veel van hun gezangen dateren uit de middeleeuwen. Het kerstprogramma bevat bekende kerstliederen zoals ‘Silent Night’ en ‘Away in a manger’, maar ook meer eigentijdse songs. Anúna creëert door de combinatie van adembenemend mooie a capellazang, prachtige kostuums en flakkerend kaarslicht een sfeer die de luisteraar niet meer loslaat. Een kerstconcert van Anúna brengt je gegarandeerd in hemelse sferen."

Het werd een echte avond uit. Perfect uitgevoerd. Té perfect, daardoor een beetje saai. Maar dat mocht in elk geval onze pret niet drukken..... 

 En gisteravond naar Dolf Jansen

Uit de Volkskrant

"

Dolf Jansen: 'Als cabaretier neem ik zelfs de leider van IS niet serieus' 

NIEUWSBREAKAls je satire maakt, neem je ook de leider van Islamitische Staat niet serieus. Dat zegt Dolf Jansen, cabaretier en presentator van Spijkers met Koppen. 'Abu Bakr Al-Baghdadi is een van mijn lievelingstypetjes. Hij begint het gesprek altijd met: 'Hee Dolluf, dood aan je ongeboren kinderen. Hoe is het?''

Dus weer  koffie, en naar een uitverkocht Parktheater. De parkeerplaats achter ons huis  is overvol. Voor ons is het een kwestie van oversteken.

We hebben, ondanks het feit dat we het kaartje erg laat kochten een mooi plekje. En hebben genoten.Vakmanschap, een kritische kijk, en improvisatie. En direct de Eindhovense situatie er in gevlochten... Heerlijk..geen pauze.. Het wordt dan ook niet zo laat. 

We drinken nog even een wijntje in het theater,  zien dat er thuis per ongeluk nog een lamp brand, steken over , gaan verder met onze eigen wijn, praten wat na en zetten de tv aan. 

We zetten Pauw aan.. Zien we niet vaak . En wie komt daar aangerend? Juist Dolf... 

Dus.. 2 van de 3 avonden zijn " op". Maar we verheugen ons op januari... Mooi kadoo... Bedankt lieverds! 

Van Gogh en Munch

Te veel gepland.   

Na een onrustige nacht ( ..een paar enorme ontploffingen maakten ons wakker vannacht.. Er brandde een auto uit op de parkeerplaats en we waren te nieuwsgierig om gewoon door te slapen...  Mooi vuurtje, geen mensen bij betrokken gelukkig. De brandweer had een mooi klusje.. )  stonden we toch om7 uur naast ons bed en reden we om 8 uur naar Amsterdam. 

Om half 10 aan de koffie in het van Gogh museum... 

 En dan gauw naar binnen.. Fotoos nemen mag niet, vertelt de suppost bij de eerste twee  pogingen. Halen we de rest gewoon van internet... 

 

Waarom mag het eigenlijk niet? Veel mensen doen het gewoon stiekum met hun telefoontje. Maar die foto laat ik maar niet zien..veel slechtere kwaliteit..

Al snel wordt het druk.. Alle talen horen we om ons heen...Wat doen ze hier in dit seizoen? En waarom zijn  ze net waar  wij ze niet willen? 

Eerst gaan we het hoofdgebouw door.. Mooi.. Maar we kwamen eigenlijk om Munch en van Gogh naast elkaar te zien.. We hebben pas erg in de tentoonstellings VLEUGEL als we er bijna weer uit zijn...Daar zijn nog meer mensen. Nou ja.. Vooruit maar..  

Stiekum maken we nog een foto

Wat mooi..zo naast elkaar... En maken verder  dus gebruik van internetplaatjes.. Eigen schuld...

Zo zwerven we nog een tijdje rond.. Genietend van het moois. Van Munch hebben we een paar jaar geleden veel in Oslo gezien..maar juist de combinatie maakt het nóg mooier...

Het wordt te druk.. Rond 2 uur vertrekken we..

Als wij weggaan vertrekt ook Sinterklaas .. Waarom juist in Amsterdam een nachtje langer dan in Eindhoven... Als ze zo doorgaan richten we een actiegroep op...

 

Het plan nu nog naar het Cobramuseum te gaan laten we varen... De Miro tentoonstelling is tot eind januari. Gewoon nog een keer terug! 

Druk..druk..

De tijd vliegt... Als je een half jaar weg bent, is er veel achterstalligs te regelen..

Klusjes in de flat,  reizen naar alle hoeken  in het land. Veel aardige mensen zien, die we  wel gemist 

hebben

En deze week een lange dag den Haag... Familie, maar ook even naar het strand bij Kijkduin

Er zijn niet veel mensen..het is grauw en het waait behoorlijk. Maar toch heerlijk..even aan zee..

Natuurlijk  ook naar het oude Mauritshuis. Helemaal verbouwd en gerestaureerd. Alle beroemde schilderijen hangen weer  op hun ouwe  plek. Wel mooi geworden trouwens. 

De oudste scilderijen vinden we toch het aardigst. Natuurlijk.. Rembrand  kon er wat van... Hij was in zijn tijd vernieuwend.. Maar ja... Een echte liefhebber ben ik er in elk geval niet van. 

Leuk  verzonnen is de tentoonstelling met selfies.. Met tips hoe je zelf je telefoon moet houden.. Nog niet uitgeprobeerd..

Leuke dag dus, maar toch... Het Cobramuseum vinden we toch aardiger..

In den Haag  nog een klein blokje om.  Straks  wordt het complex misschien wel verbouwd en kunnen we er niet meer komen . En als het inderdaad 7 jaar gaat duren weet ik nu nog niet  of we dan nog  zin hebben.. Zijn we allebei boven de 80.. Gaan we dit blog terug lezen.. 

De sky line van den Haag is wel veranderd..maar ja.. Het is dan ook wel 60 jaar geleden dat ik dat rondje elke dag maakte..  

En in Eindhoven met de twee kleindochters nog even naar Glow... De laatste keer.. Want het is erg druk. Te druk..beetje eng zelfs.. We haken snel af.. Zien de rest wel op internet...

Sanne en Selma lopen de route uit..ze komen nog even verslag uitbrengen. Maar zelfs zij weten nog niet of ze het volgend jaar weer doen.. Ook zij vonden het wel erg druk. 

Nee.. We vervelen ons niet.... 

Een Tussendoortje

 Ja.. We leven nog en ondernemen van alles...  Het Renaultje staat weer voor de deur, de camper in de winterstalling

Klaar voor het voorjaar... We maken alweer plannen, maar die wijzigen nog elke dag..Wordt het Kroatië? Met de stroom vluchtelingen? De Baltische staten? Met de Russische dreiging aan de grens? We zien wel..  De hele zomer weer  gezond naar Zweden blijft toch de grootste wens  .  Hier, in ons flatje is de wereld soms heel dicht bij, soms heel ver weg...

We zien veel oude bekenden... Een geslaagde formule is samen ontbijten..

Met het mooie weer is het heerlijk aan de rand van het park te wonen... De bladeren vallen nu wel erg snel. 

Verder doet Martin naast de klusjes in de flat en ook nog iets( nou ja..veel..)  aan het instrumentje van John K. Het heeft nogal te lijden gehad van de tocht naar de Turkse grotten ( beetje te vochtig en ook de vliegreis was niet zo bevordelijk) . In November moet het weer naar Brussel, werk aan de winkel dus. 

Zo vliegen de weken voorbij... Pas in februari gaan we weer  voor een paar weken naar Zweden. Dus tijd zat om een aantal klussen te klaren,het noodzakelijke onderhoud aan ons zelf ter hand te nemen , wat musea te bezoeken en vooral om  dierbaren te zien en te  spreken. 

Post van de buren

Hallo Anneke, hallo Martin, liebe Nachbarn,

sind heute Nacht in Björnbyn angekommen. Hier ist alles in Ordnung, das Dach von Euch ist schön grün, alles gut gewachsen. Der Rasen von uns auch :-)!

Heute hatten wir Sonne pur, keine Wolke am Himmel und eine himmlische Ruhe. Es ist zwar etwas kalt, tagsüber 6° und nachts Frost. Wir haben Euch einige Bilder von heute beigefügt, damit Ihr etwas Fernweh nach Sverige bekommt :-). 

Ja.. Onze buren wel.... 

En wij zitten in de flat.... Wat hadden we er graag even geweest... Maar ja... Dat zit er voor arme gepensioneerden niet in... 

We zijn tevreden maar af en toe ook gezond jaloers. Het is nu mooi daar in Björnbyn. 

We zullen hen foto,s sturen in februari... Moeten ze werken .o zo! De sneeuwschuiver en het winterzand  staan al klaar..

Het dakje wat MArtin en Koos in augustus gemaakt hebben ziet er goed uit. En nu maar hopen dat het niet meer lekt.. Dat zouden we ook wel willen weten. Zo blijft er altijd iets te wensen over. 

Enne...voor je ons echt zielig vindt...  We hebben het hier ook prima. 

Kleinkinderen

Voor ons, als opa en oma zijnde, zijn kleinkinderen een belangrijke en waardevolle aanvulling op ons leven. Ik denk of hoop  dat ik (en m,n nichtjes en neven) dat ook waren voor mijn opa en oma. In 1912, meer dan 100 jaar geleden trouwden ze. Niet wetend dat ruim 50 jaar later hun oudste kleinkind  50 jaar getrouwd zal zijn.  ... 

En afgelopen weekend was een aantal kleinkinderen bij elkaar. Één van hen is in de geschiedenis gedoken, en heeft deze foto ergens uit de achieven  gevist. En nog meer. Vooral verhalen . 

Ergens in de familie zit een jonkvrouw, ergens is iemand geadopteerd. En was dat kind eigenlijk wel van die vader? Verhalen over misdadigers zijn er niet. ( of " vergeten?"). 

Opa en oma woonden op de Beestenmarkt, hadden een zadelmakerij. Maar toen de auto verscheen ging de zaak failliet. Ze bleven altijd in Delft wonen en kregen 4 kinderen. De oudste was mijn moeder. Zij overleed als eerste van de kinderen, 20 jaar geleden. 

De 4 kinderen kregen samen 11 kleinkinderen.Eén kleinzoon is veel te jong overleden.   Maar de geschiedenis gaat door.. Enkele kleinkinderen zijn zelf al opa en oma... Volgens mij 5?  

Ieder van de kleinkinderen had  z,n eigen verhaal .  Tussen de oudste en de jongste zit misschien wel 25 jaar? Ik was de oudste, dus ik herinner me een werkende opa. Hij werd uiteindelijk groenteboer. Ik mocht daar "helpen" .. De kassa bedienen.. Ze zijn toen net  niét nog een keer  failiet gegaan...  Oma had altijd gebakjes.. Ze woonden achter de groentewinkel. 

De jongsten  herinneren zich een zittende opa, en vooral zijn sigaar. In een klein huisje. En oma haakte altijd.. Die stond nooit op. Heb ik weer gemist....en onze partners hoorden dit geduldig aan... Want die kennen opa en oma maar nauwelijks of niet... 

Samen wandelden wij in Delft, de plek waar zij altijd gewoond hebben, getrouwd zijn, kinderen hebben gekregen en overleden zijn.  Ook hun famille woonde en werkte daar. .. Geluk voor ons..

Als je goed kijkt zie je vast een tiener  zitten, die naar de begrafenis van koningin Wilhelmina mocht kijken, uit de ramen van een broer van oma..of zoiets... Was spannend... Heel stil was het toen , herinner ik me... 

We bekijken Delft vanuit de rondvaartboot, drinken samen koffie en eten nog ergens iets . En kletsen maar door, over toen, maar gelukkig ook over nu.

We spreken af dit nog eens te herhalen.  Het was een aangename kennismaking! Want eerlijk gezegd.. We wisten van elkaars bestaan, maar we kenden elkaar gewoon niet.Dus over een tijdje komen ze weer bij elkaar vanuit allerlei hoeken uit het land , die kleinkinderen van opa en oma..