vrijdag 29 december 2017

Op naar de oliebollen

We zijn weer thuis. De terugreis ging voorspoedig..


Vertrokken met sneeuw. Onze chauffeur loopt om kwart voor 6 al zout te strooien.

De sneeuw gaat al vlug over in regen. Weer een saaie reis dus. Alles gaat zo voorspoedig dat we tijd over hebben. We stoppen voor een ruim uur nog in een leuk stadje


We ontlopen de groep nu echt.. en genieten van de rust!


Het is een leuk plekje, iets voor volgend jaar kerst? We zwerven wat rond


En drinken ons laatste kopje koffie op deze reis. Een mooi plekje en een lekker stuk taart... moeilijk kiezen voor we weer in ons gewone doen gaan 


Het laatste stuk naar Zeeland. Om 4 uur rijden we daar binnen.


We bedanken onze chauffeur en vriendin. Ze hebben het prima gedaan, veel contact met iedereen, altijd  klaar en zorgzaam. In een knots van een zaal is nog een uitgebreid massabuffet. Genoeg keus. Het is een geoliede organisatie



We zullen het missen, alle meningen van iedereen..nou ja..bijna iedereen. We weten nu wat je met buitenlanders  moet doen( het land uit) ,met mensen met een uitkering( aan het werk zetten) ,politici (allemaal zakkenvullers) , de belasting( weggegooid geld) vroeger ( was alles beter) ... ) We hadden niet de illusie dat mensen hun mening kunnen bijstellen.. ook wij hebben onze ideeën tenslotte niet bijgesteld.


Tijdens de eindmaaltijd we  zitten tegenover mensen die geen enkel contact  zochten, de stoel naast ons is leeg. We hadden dan ook weinig echt contact . Hoefde ook niet.. onze tafelgenoten uit Vrsar geven we nog even een hand en vertrekken . We stappen in de Eindhovenbus.  Erg sociaal waren we niet, we hadden ook niet echt veel overeenkomsten, vonden en vinden andere dingen leuk. Om kwart over 6 zijn we weer in Eindhoven. Daar staat Petra klaar en gaan we uitgebreid vertellen .

We hebben het samen erg gezellig gehad. ..genoten van het groepsproces, Geen spijt van deze reis.. Een ervaring rijker. En nog een jaar om plannen voor volgend jaar te maken!


woensdag 27 december 2017

Op de terugreis


Een stuk dichter bij huis, in een net hotel. Echt super ingericht, onze kamer heeft zelfs een artistiek

 driehoekje extra. 

Een korte evaluatie.... het was heerlijk een weekje weg te zijn. We weten ook dat we deze zomer niet naar Kroatië willen. En ook dat we voorlopig niet meer met een bus meegaan. Ja..ik weet het..over 3 jaar denken we er waarschijnlijk  weer anders over, wispelturig als we zijn. Het is ook gemakkelijk en goedkoop.

En als we weer gaan moet er echt iets te zien zijn....

natuurlijk..het paleis van Tito is een tijdsbeeld. Maar dat combineren met een treintje door een safariepark stond niet op onze prioriteienlijst. 

En dat koude boottochtje langs een saaie kust vol lege campings ook niet. Net zo min als die zogenaamd leuke grot.. 2 uur rijden, 2 uur terug....

en gister in die boerenschuur , met al die klederdracht bedienden die autenthiek eten serveerden, met die keiharde levende muziek ,al helemaal niet.

Maar we hebben een paar aardige plaatsjes gezien en een paar aardige mensen ontmoet. Genoten van die enthousiaste chauffeur, reisleider met z'n vriendin, die tijdens de reis niet alleen voor informate, koffie maar ook koekjes en krentenbrood zorgden.

Het giet als we de bus instappen. We hebben wel geluk gehad. Bij de grens van Kroatië naar Slovakije moeten we allemaal de bus uit en wordt onze id kaart gecontroleerd. De mevrouw die dat ding thuis heeft liggen krijgt enorm op haar kop. Alle gegevens worden genoteerd..van haar rijbewijs. Ook onze chauffeur ..hij zou mensen smokkelen.

Gelukkig is hij uit het juiste hout gesneden, blijft vriendelijk en  rustigEdit

In Oostenrijk ligt veel sneeuw. De ruiten die nog zo schoon waren zijn in een mum van tijd weer vies

Rond een uur of 5 in het hotel dus..

Eten, naar bed en morgen naar huis.

dinsdag 26 december 2017

nie knieze nie zeure, das hartstikke fout, vergeet nie te leeeven want straks ben je oud! " 

Aardige reactie op ons blog..met dank aan Diny dus.....

Nee..ons hoor je niet zeuren. We hebben deze reis zelf uitgezocht!  

Met kerst weg is aan te bevelen... we beleven nog eens wat. 

En in de zomer scheelt het veel tijd...we komen hier niet terug..dit is ons landje niet....nee..wij zeuren niet,maar genieten vooral. Voor nu. In mei is het hier vast mooi, maar in de zomer moet het, voor ons, vreselijk zijn... nu is het stil, maar in de zomer al die caravans die hier gestald staan zullen vol zitten. Plus die anderen die nog onderweg gaan. Plus die glampings, waar je bij de buren binnen zit?zou dat leuk zijn?

Vandaag is het grauw, maar dat is geen punt. We hebben alle dagen zon gehad. Vandaag maken we een rondtoer. Dat doet onze chauffeur prima. Hij blijft enthousiast! 


Het kunstenaarsdorp is uitgestorven. Geen kunst dus! En geen mens.



Dat er in dit stadje zoveel mensen begraven liggen zal ons een raadsel blijven. Nu is het uitgestorven. Er is één huis waar licht in brand . Die mevrouw voorziet de 100 Boldermanners van koffie.. of nee..ze redt het niet, deze overval. De rest van de winter heeft ze vast tijd de mooie plantjes te verzorgen


Dan verder, naar een autenthieke lunch... nou weet je dat ik alles wat los en vast zit op de foto zet...maar er zijn grenzen... Dit is té erg. Toch zijn er mensen enthousiast. Of doen ze, net als wij alsof? Want eerlijk gezegd, ook al wil ik niet zeuren, het was vreselijk! 

De lunch( vooral veel vlees) eindigt met oliebolletjes. Zonder koffie of glögg..Zo vet, dat ik dat ene kleine hapje, 2 uur later nog proef



Maar het werd toch nog leuk.. er werd live muziek gespeeld en gedanst! Ouwe heupen, zere voeten, verkoudheden..alles valt weg... We hebben wel plezier..met kijken dan... 

De volgende kerstmarkt is nu bezig, maar wij zijn ook oud.. we hoeven niet mee! Jammer..het is zo gezellig daar, zeggen de mensen die hier al voor het 5e jaar zijn....Je kunt er van alles eten! Tja..en dat missen we toch maar weer.


Nee..afspraken voor volgend jaar zullen we nog maar niet maken.






maandag 25 december 2017

Naar de grotten

Heel, heel lang geleden.. zo 40 jaar? Waren we er al eerder.,de grotten van Postojna. Met de kinderen. Nu is het een super grote attractie, de grot met het treintje. 

Maar, dat waren we vergeten. Wel wisten we van onze reisleider dat het moeilijk zou worden met het scootmobieltje, dus besluiten wij dat Martin de grot ingaat en ik me 2 uur vermaak.



Dat laatste is het geval..beetje rondgereden. Winkeltjes met troep bekeken, boek gelezen en toen naar binnen, een restaurant in, want het begon hard te waaien en de zon verdween.




Niet wetend dat Martin zich rot moest klimmen, in een hoop kitsch... een kerst toneelstuk, in de kou en met die natte druppels op z'n toch al verkouden hoofd. 



Heel veel mensen vonden het prachtig..tja..we zijn zeurpieten! 




Maar goed, ook dit weer overleefd.. volgend jaar maar goed kijken wat de excursies precies inhouden....



om half 6 terug..dan..kerstdiner, met dansen toe! Wordt gezellig!




Het eten is hier echt prima, ( zeggen ze) zo dat mensen deze kerstreis 4-5 keer maken..echt waar! Ook nu zijn er weer mensen die deze reis volgend jaar weer willen doen. Om het eten.. Wij niet, onze tafelgenoten ook niet... want in tegenstelling tot veel mensen gaan we op vakantie om nieuwe dingen te ontdekken.Het is aardig, maar iets nieuws hebben we nog niet ontdekt..volgend jaar in de winter iets met meer musea. En desnoods iedere dag pasta!



ENNE..WAT OOK ERG IS..het dansen gaat niet door! We zullen het wel fout begrepen hebben..niet goed opgelet weer!
























 Sretan Božić i sretna nova godina

staa

Gister om 11 uur n de avond verzamelen in de hal. 

Van de ruim 90 mensen komener 10 opdagen, de helft voor de taxi, de anderen gaan lopen naar de 

Kerk

Eerst nog een kopje koffie met onze kamergenoten, dan met het taxibusje op pad. 

Buiten staat een kerststal.

   

Binnen is het nog donker, maar even voor 12 gaat het licht aan.

Overal staan potjes tarwe, gezaaid met Lucia, ze zijn goed gegroeid, het wordt een vruchtbaar jaar. 


Als we terugkomenis er glögg, met kleine oliebolletjes. Om half 3 liggen we in bed.

zaterdag 23 december 2017

En vervolgens Pula

Als we terug gevaren zijn, rijden we nog een stukje. Aan de overkant van de zee ligt Venetië ergens. De verkeersborden zijn hier gedeeltelijk Italisans, vroeger was dit ook Italië. 

Er is een rijke geschiedenis

De kerstmarkt is als vanouds, overal eigenlijk hetzelfde. Dus als de gids verdwenen is ( zijn we kwijt) dwalen we nog even rond. De koffie hier is lekker en goedkoop! 


Het is donker als we in een schone bus terug rijden, weer uitgebreid eten en op tijd in bed liggen.



Tito.. met nieuwe fotoos

Vanmorgen, verrassing..de zon is nog niet helemaal op, maar dit is ons uitzicht, na eenzeer uitgebreid ontbijt  weer in de bus.. het is rustig, de ouwetjes zijn moe. We rijden een uurtje, en stappen in de boot..eerst nog even kijken in het dorpje 

Er wordt druk gevist, en geprobeerd te verkopen. Maar dat is niet nodig..er is door Bolderman voor  eten gezorgd..

Dan in het bootje... 

En ja hoor..voor het eerst van ons leven in een treintje .. dat zouden we doen als we oud waren..het is dus zover..en het  wordt nog leuker.

 De trein gaat over een prachtig eiland..naar... je raadt het niet..ern SAFARIPARK. Er lopen veel pauwen,ezels, een ouwe olifant en een eenzame leeuw.... allemaal kadootjes voor TITO, die hier een paleis had.   

En iedereen was bij deze dictator op bezoek... ook  Juliana,Met Bernhard en nog veel meer. Er zijn fotoos van, die zien we niet, want we ontvluchten de groep. Ook al die opgezette dieren missen we. Het mooie kerkje niet, bij het bootje wachten we op de rest  . En dan..morgen ochtend de rest.. want ook deze ouwtjes zijn moe! 

Meer dan een internet stukje van Pula komt er dus niet! De allereerste keer dat Pula, genoemd wordt is in de 5de eeuw voor Christus, de stad behoorde tot het volk Histria, de oudste bewoners van Istrië. Volgens de oude Grieken werd de stad gesticht door de Colchiërs, toen zij Jason vruchteloos achternazaten nadat hij het gulden vlies gestolen had. Zij noemden de stad Polai, wat zoiets betekent als "stad van de toevlucht". De stad kwam in Romeinse handen in 177 v.Chr. toen het gehele Istrische schiereiland veroverd werd. Meer dan een eeuw later, rond 45 v.Chr., kreeg de stad de rang van kolonie. Dit betekende een ongekende bevolkingsgroei en de stad telde op haar hoogtepunt meer dan 30.000 inwoners.


Tijdens de burgeroorlog van 42 v.Chr. die woedde tussen het Tweede triumviraat van Octavianus, Marcus Antonius en Lepidus en de moordenaars van Julius Caesar, Brutus en Cassius, koos Pula de kant van die laatste. Na de overwinning van Octavianus betaalde zij hiervoor de tol en de stad werd helemaal vernietigd. Later werd het terug herbouwd op aanvraag van Julia Caesaris maior, de dochter van Octavianus, en Pula droeg vanaf toen dan ook haar naam: Colonia Pietas Iulia Pola Pollentia Herculanea.


In de 1e eeuw n.Chr. werden in Pula veel grote gebouwen opgetrokken. Het Amfitheater van Pula is daar tot op de dag van vandaag nog een van de bewijzen van. Ook werd de stad voorzien van watervoorziening en kreeg ze een stadsomwalling met 10 poorten. Tijdens de heerschappij van Septimius Severus werd de naam van de stad veranderd in Res Publica Polensis. In de 4e eeuw diende Pula tweemaal als plaats voor een executie van een keizer: eerst voor Constantius Gallus in 326 en dan voor Flavius Iulius Crispus in 354.

vrijdag 22 december 2017

maar.. We zijn er!  Met nieuwe foto,s

Een lange reis.. gister al die grijze luchten. Wennen aan geleefd worden... 

vanmorgen weer heel vroeg op pad. Eerst ontbijt.Edit En om 7 uur rijden we weer weg. Het is nog heel donker. ...

De eerste ruzie ontstaat.hoi,hoi.... er is een stel wat niet wil mee schuiven. Paniek! Het is helaas snel opgelost. Onze chauffeur heeft humor, en dat helpt. 

Bij deEdit eerste stop is het opgelost. Vrede op aarde..... er is een bandje kerstliedjes tegen aan gegooid.

Als het licht wordt komen we in de alpen. Nou heb ik eigenlijk wat tégen die alpen. Alleen omdat ze in Oostenrijk liggen, dat is nou eenmaal niet m'n favoriete land. Maar daar kunnen die alpen niks aan doen. 

Ze  doen hun best een goede indruk te maken..ze hebben wat sneeuw verzameld. Jammer dat we de bus niet uitmogen. .we hebben net nog een stop gehad. Dan maar fotoos door het vuile raamBij Kufstein zet onze chauffeur een bandje op, met een liedje over het stadje. En ja hoor..wij zingen mee. Helaas zijn er een paar mensen die de tekst niet kennen.  Jammer toch..zo'n reis moet je wel goed voorbereiden.

 Dan wordt  het de chauffeur te veel.Hij heeft een  Liedje over een klein café aan de haven..maar de stemmen staken. De tekst gaat over een lijntje Drugs.. de stemming gaat over in berusting.. dan maar niet..

We komen hoog, via de Felbertauertunnel  

En dan is het weer koffiepauze. We mogen eruit! 

Het is -1, maar heerlijk in de zon. 

Dan rijden we Oostenrijk weer uit, via Slovenië komen we in Kroatië en wisselen daar geld.. We zijn aardig gezakt, de sneeuw verdwijnt. De zon ook..het is rustig in de bus...de ouwetjes slapen. Nog één stop g 

Nog een klein eindje en half 6 zijn we in het hotel. De chauffeur wil geen gezeur over de kamer indeling. , dus is iedereen tevreden. Wij kijken uit over zee, denken we..morgen zullen we het zien!  


donderdag 21 december 2017

Alles was vroeger beter! 

We zijn onderweg... vanmorgen 5 uur liep de wekker af en 5 voor 6 zitten we in de taxi. Blij dat we de kinderen niet lieten rijden. . Voor € 10  - komen we bij de Tongelreep aan. Even erna de bus ook. 

Instappen, we rijden naar Zeeland, met een tussenstop in Uden. 

Na de koffie stappen we in de bus naar Kroatië..Edit

Het wordt lichter, maar het blijft een grauwe dag. 

Net als al die grijze hoofden in de bus. Daar worden we dus” wij”... 

en wij hebben uitgesproken meningen over het leven.... vroeger was alles beter, en wij worden gepakt! 

Bezuinigingen op de aow, de pensioenen, onbeleefde kinderen, horken in het verkeer en ook hebben net wíj het  weer weer tegen!

En mogen we ook eens een reisje maken? Nee..vroeger....was alles veel beter...  Gelukkig zijn er ook wat andere mensen, dus als we koffie pauze hebben maken we een ander clubje. . Want in een Bus moet je vriendjes maken! 

Het is druk op de weg, dus laat als we in het hotel aankomen.. eten (lekker wijntje) en naar bed!



dinsdag 19 december 2017

De kortste dag komt eraan opnieuw , met foto

 Morgen  nog even inpakken


Regen onderweg? Je hoort ervan! 

Maar op naar een lichte kerst!

zondag 1 oktober 2017

Nugget weekend

Over het algemeen houden we niet zo van grote bijeenkomsten..
Maar al een paar jaar krijgen we van een vriendelijke Carl , ergens uit Drente, een uitnodiging voor zo'n weekend met allemaal mensen die in ons type campertje rijden. Meestal zijn we nog niet terug, of hebben andere verplichtingen. 
Maar deze keer wisten we dat we op tijd weer in NL zouden zijn. Dus heeft Martin ons opgegeven. Want, laten we eerlijk zijn hij is toch degene die over de auto gaat en ik mag meerijden. En de bestemming bepalen. En of ik er nou zin in had .... we zijn net een paar dagen thuis.. maar ja.. we hadden het afgesproken.. 

Bij de AH brood en vlees halen en  op naar Renswoude dus. 
Een verkoper heeft een grote tent en een knots van een taart gesponserd, zal wel... 
Het giet en iedereen zit in z'n autootje... nou ja... volgend jaar echt niet... lezen  en koffie drinken doe ik liever thuis of tijdens het echte kamperen.... en taart is toch ongezond....
maar als de regen aan het einde van de middag ophoudt gaan alle autootjes open, en iedereen gaat een kijkje nemen in andere campertjes. Ideeën opdoen. 
Er is ook veel belangstelling voor ons campertje, Martin geniet er van.
 En eerlijk... het valt mij 100 % mee..aardige mensen.. 
Rond een uur of 6 komt iedereen met gasjes, barbeque's ,tassen vol vees,wijn en sausjes aan. Tafels en stoelen komen tevoorschijn en er vormt zich een grote kring. Onze vega's en karbonades mogen op een barbeque van andere mensen, wij hebben zo'n ding niet.
Het is losjes, gemoedelijk en als het om half 8 koud wordt verdwijnt een aantal mensen naar hun autootje, wij en ook anderen houden het langer uit. 
Het is droog als we opstaan, ontbijten,( wij binnen, anderen buiten)  de luifel droog maken ( die echte Nederlandse nattigheid) 
En samen met onze mede camperaars nog  een kopje koffie drinken.. ondertussen is de zon gaan schijnen
We moeten echt weg... want er zijn andere afspraken. Als we volgend jaar weer gaan moeten we het anders plannen. 
We halen het net!

maandag 25 september 2017

Weer thuis

Lekker onder de douche, leuk campinkje. Rustig ontbijt dan naar Enschede. Wat leuk toch..bijpraten,al zien  we elkaar maar weinig. Maar de vaste basis uit Hengelo,45 jaar geleden .. . Is voldoende om verder te gaan. 
En dan naar huis.. in de file natuurlijk, want we zijn weer in Nederland, wel weer wennen aan de drukte!
 
Het voelt nog niet als het eind van de zomer.. er zijn nog wat plannen, de camper blijft dus nog even staan. Morgen halen we de vuile was eruit. Nu weer lekker op onze bank, in een ruime kamer.in een schoon huis.. wat een luxe..
 We doen niks meer vanavond. En ook niet meer naar buiten om naar de camping wc te gaan... het is goed hier!
,


zondag 24 september 2017

Nog een ommetje

Wat een rot plek, die camperplaats .. en wat een onaardige lui!
Volgend jaar wordt die gesloten. Is geen gemis! Dus dan, als we deze route nemen, de camping bellen en vragen of we er nog op kunnen..
Het voordeel is dat we vroeg weg gaan( voor ons doen dan) 
Rond half 10 kopen we bij een Raststätte een paar verse broodjes en ontbijten.... we veranderen ons plan..We proberen vandaag nog naar Assen te gaan. Dan morgen naar Enschedé.  Dan kunnen we maandag thuis zijn.... want na al dat gezeur over vertrekken... nu willen we gewoon naar Eindhoven!
Het lukt! Om half 4 parkeren we bijna voor de deur
We bekijken alleen de tentoonstelling van the great Liao. Het volk dat 1000 jaar geleden in

Mongolië, Rusland woonden.Onder de indruk zijn we van de verfijnde voorwerpen. Het meest van de grafkelders, waar veel voorwerpen gevonden zijn die de doden vergezelden op hun reis door het hiernamaals.
De levenden moesten er veel voor over hebben.voor ons is het fijn dat er zoveel overgebleven is De graftempel vinden we het mooist
Het is bijna sluitingstijd als we naar klaar zijn. We kamperen in Hooghalen een leuk campinkje, met ook nog prachtig weer! 

zaterdag 23 september 2017

Vi ses

Vi ses!

Het zal nog even duren, met gemengde gevoelens verlaten we ons 2e fosterland . Maar er komen andere, fijne dingen voor in de plaats.. de kinderen en kleinkinderen, de flat met onze buren, ruimte, meer , andere mogelijkheden... 

Geen vogel heeft de oversteek gemaakt... toch verstandig, nu wordt het weer langzaam beter. Vliegen ze in colonne, als wij er niet zijn! 

Zal wel weer wennen zijn, weer meer in het gareel lopen. Vandaaag beginnen we ermee. We moeten op de tijd letten en zijn ,  zoals gewoonlijk, ruim op tijd bij de boot
Werpen een laatste blik op Zweden,
gaan ontbijten en zijn net op tijd buiten als we onder de brug door varen. 

Het weer is een stuk slechter dan op de heenreis, dus wordt het lezen. Hoewel..na een paar uurtjes komt de zon door. Het is te koud om buiten te zitten. Dit soort dagen wordt je niet moe..nou ja..van dat hangen eigenlijk ook wel! 
 de zon schijnt, hier op de krijtrotsen van het Deense eiland Møn

We eten op de boot en willen op een camperplaats in Travemünde overnachten, in de regen?