Onze eindejaarsgroet

Och.våra svenska vänner:: ..god jul! Vi ses varandra snart,  med februari vi är i Björnbyn

Alles goed

Tjonge.. wat kan een mens het druk hebben..geen tijd om een blog te maken . Nee.. dat is overdreven.. we zijn deze periode gewoon bezig met de familie.. een achterkleinkind krijgen vraagt energie! 

Verder een aantal contacten weer eens aangehaald, ( dat betekent veel onderweg) , samen een cursus impressionisme en expressionisme gevolgd . Was erg leuk trouwens! Martin ook nog cursus gewijde muziek. Geen tijd om nog een keer naar een museum te gaan.dat komt dus nog, want nu willen we die schilderijen  wel weer eens in het echt zien...  

Een aardige aanvulling was de literatur in dezelfde periode..zo lees je weer eens  o.a. een Martinus Nijhof en een verhaal van Couperus .  

Verder druk in de vereniging voor eigenaars, 

met de bijbehorende koffie drinkers( en de rest..we wonen niet voor niks in Brabant). De vergadering met onze medebewoners en de ontmoetingsmomenten. We wonen hier toch wel erg naar ons zin met veel aardige mensen om ons heen. 

Het wijdse uitzicht vanuit de flat, de hele dag de zon in de kamer.. en die heeft dit jaar veel geschenen! 

Verder heeft  Martin  nog een virginaal opgeknapt, het kan nu weer met plezier bespeeld worden en daar gaat het tenslotte om. 

Pas in februari gaan we weer naar Zweden... dus een beetje heimwee is op z,n plaats! 

Zo kom je nog eens ergens

Weer  drukke weken,  Martin verft met Marcel samen de hele flat van Sanne schoon, 

Weer tijd voor andere dingen.. nou ja..Sefa moet gevolgd worden natuurlijk, een neef van Martin overlijdt, 

Selma wil een kast, Pepijn een patatpan, Nils haalt z,n brommer rijbewijs, we willen aan de andere kant van het huis gaan slapen. Ook de activiteiten in de flat vragen veel tijd. Tijd om eens iets andrrs te ondernemen.

.Feestje van oud collega Diny, en een neven en nichtendag in Nijmegen..

Grappig..als kind kenden we elkaar nauwelijks en nu komen we steeds dichter bij elkaar.

We gaan snel afspraken maken om onze vrienden en kennisen weer te ontmoeten, Martin wil nog een klavecimbel bouwen , maar de boot naar Zweden is vast gereserveerd .  dat wordt februari! 

5-10-17

Onze verjaardagskalender wordt bijgewerkt: onze acherkleinzoon Sefa  is vannacht geboren.. de mooiste baby? Hij had eerder zware concurrenten .. mamma Sanne, oma Petra, tante Mirjam,z'n ooms en tantes pepijn,selma en nils.... 

Na een aantal zware uren voor moeder en kind kwam hij dan.. in het begin van de nacht... 

Toen wij hem vanmorgen gingen bekijken waren er al wat slangen af, 

Maar je kon zien hoe moe hij was.. Z'n mam trouwens ook... 

Niet gepland, maar o zo welkom.... en voor vandaag in elk geval de mooiste baby van de wereld

We houden je op de hoogte ! 

Rust?

We zijn thuis, in Eindhoven. Gister waren we rond half 5 van de boot af.

 We komen bij Kiel in de file, drinken koffie in Hamburg, bij de Ikea voor de Elbetunnel . Als we daar om kwart over 7 zijn rijden we zonder problemen de tunnel door en rijden nog 2 uur door. Vinden, na zoeken(want  wat is het vol en druk overal) een rustige parkeerplaats, drinken het laatste Baltische wijntje( uit Frankrijk... Tja.. Want die druifjes die daar groeien zijn vast niet geschikt voor wijn), slapen als een roos en worden 7 uur wakker! 

In Hengelo zijn we op tijd voor ons IKEA ontbijt en rijden door. 

Rond half 1 zijn we bij Petra en Marcel en rond een uur of 3 in een schoon, maar warm huis.. We pakken morgen ofzo wel uit, vanavond naar Mirjam en Koos. 

De zomer zit er nog niet op.. Onze reis wel

We hebben het weer heel goed gehad.. Nu al weer denken we aan ons Zweedse balkonnetje.

Maar zijn ook wel erg gelukkig op ons Eindhovense plekje .. Lekker groot, ruim.. Vlak bij de stad.. Wie heeft er dat geluk...

De eerste spullen voor Zweden( een goedkope boormachine in Klaipeda gekocht) moet nog worden uitgepakt, maar gaat op het " Spullen voor Zweden in de winter"

We zijn niet voor niks zo vroeg in het najaar hier...

Het volgende blog.... Over en week of 4? Want rond die tijd wordt de baby van Sanne geboren...en dat moeten jullie ook allemaal weten natuurlijk. 

Met mooi weer vertrekken we dadelijk

We vertrekken rond half 11 van de camping. Met achterlating van alle restjes. Eerst nog koffie en dan de laatste 30 km. We hebben gekeken waar de boot vertrekt, dus we weten waar we moeten zijn.. Ver buitende stad, maar dat zagen we al op de kaart.Er kán een trein komen..en dat kán een kwartier duren..

Nu geeft het niet ,we hebben alle tijd. Nog even de tank vol benxine voor € 0,97de liter.ja..zuinig aan.

De stad is het soms moeilijk parkeren alleen de Lidl lijkt hier invalide parkeerplekken te hebben , en nee, die hebben we niet meer nodig . Straks nog even broodjes ergens halen, voor als we bij de boot wachten . 

Nog even de stad in hobbelen..veel is het niet..er moet nog heel wat gebeuren.

De koffie  hebben we gedronken, nog even geld in de parkeerautomaat en we gaan eten... . De rest van het jaar wordt weer sparen voor de volgende reis . Hier zijn we weer voor €17-klaar, met koffie toe.

Bij de Ikea willen we nog een ijsje eten en het blog versturen..dat gaat niet door.. Het is er. Hele kleine, waar mensen alleen maar spullen komen halen die ze via internet verstuurd hebben. Op zondag ook maar open tot 4 uur..... 

Nog een paar broodjes kopen,naar de boot en dan zit onze Baltische  Staten reis erop..

Een dag op zee

We

Een dag aan boord

Wachten,wachten, weer 5 meter rijden.. Id bewijzen, kentekenbewijs, ons kaartje.. 

De naar het zuiden trekkende zwaluwen zijn ingehuurd om het wachten toch nog leuk te maken.

Maar eindelijk zijn we bij de boot..Het is een heel passen en meten, voor alle auto,s aan boord staan. We hebben een plaats dicht bij de lift gevraagd, zodat de rollator mee kan, ergens dwars tussen grore vrachtwagens hebben we ons plekje. Als we in de hut zitten is het pas echt duidelijk  hoe vol de boot is

We hebben een buitenhut..we zijn zo lang op de boot.. 7 uur in de avond rijden we er op, half 9 vertrekken we. Het passen en meten bewonderend! 

Na een rustige, maar in die veel te warme airco hutjes, nacht vindt de kapitein het welletjes. Om 8 uur Duitse( dus Nederlandse) tijd roept hij dat het ontbijt klaar staan. We eten ons broodje ( meer dan thuis!) en vermaken ons verder. Het is gelukkig mooi weer, dus we zijn veel buiten. En deze boot heeft genoeg stoelen . Koffie maken we zelf, in de hut, met ons"boot waterkokertje" snel, als het gaat koken uit, want de rookmelder mag niet afgaan natuurlijk... 

Nog een lichte lunch, nog wat lezen en het is toch alweer tijd in te pakken.

We zijn inmiddels in Kiel, nog een kopje koffie en we rijden nog een stukje..

We zijn voldaan

Dat merken we als we in Palanga nog even brood gaan halen. De pier zoeken we op, maar kunnen 
Hem niet vinden. Want.hoe komen we bij de zee? Uiteindelijk zien we het.. Een heel eindje wandelen. Gaat niet door, gister vergeten batterij van het scootmobieltje te laden. Zullen we dus nooit zien en het kan ons uiteindelijk ook niet schelen

 En nog een kerk in? Nee..echt niet..morgen in Klaipeda nog één, en dan zeker 9 maanden niet... Want 

Dan start er opnieuw een kans . 

Dus meer dan een foto van de verfwinkel is er niet..  Want..die moet het goed hebben... Ze houden hier van kleurtjes. 

Op de camping, waar we weer alleen staan, komen we bij van alle indrukken.. 

We zijn blij dat we een indruk hebben gekregen van deze Baltische Staten. Een vakantieland? Nee..voor ons niet. De natuur is niet spectaculair, de steden boeiend, maar er zijn spannender steden. Musea zijn er wel, maar ook daar geen bijzondere collecties, al werden we soms wel verrast. Er is een heel groot verschil tussen arm en rijk. Te groot! 

We hebben heel veel barokke kerken gezien, diep gelovige mensen. Mensen die van bloemen houden en hun tuintjes goed verzorgen, maar ook troosteloze flats. Het zijn landen waar in korte tijd heel veel veranderd is en dat gaat hard door. Er wordt heel hard gewerkt! Waar we overal veel " werkoverleg" zien met de mobieltjes..dat zie je hier nog bijna niet.. Niet tijdens het werk. Wifi is wel overal.We hadden ons Zweeds abonnement, dat ook in deze landen werkt, bijna nooit nodig. 

We waren trouwens te kort in Björnbyn ,volgend jaar bouwen we meer rust in. 

Nog 2 nachten in het campertje, 1 nacht op de boot en dan voorlopig gewoon..Eindhoven

. 

Gister dus

We staan op als het even droog is. Want kamperen is eerst naar buiten, dan pas de douche. Zo langzamerhand verlangen we weer naar het gemak alles onder één dak te hebben.Als we vertrekken uit Šiauliai, regent het. En laten dus het gouden beeld dat de ANWB ons aanraadt voor wat het is, en doen zo'n beetje de laatste boodschapjes. Vanavond zelf koken, wat waren die eigengemaakte champignons weer lekker.. Want uit eten gaan is aardig, maar je eigen gemaakte prutje ook . 

We rijden door naar Telšiai, ook daar is het droog als we naar de grote basiliek gaan. Er is een dienst bezig. volle kerken hier,  met zo op het oog diep gelovige mensen.

Knielen, meezingen uit volle borst... Ze missen ons niet als we weer naar buiten sluipen. 

Van  onszelf mogen we, voor het laatst deze ongezonde dagen, koffie drinken met een lekker taartje

Te lang genoten..het miezert als we terug gaan naar de auto.

Eten hoeven we voorlopig niet.. Door naar een mooi natuurgebied. Bossen, beetje heuvelachtig, wat meren. Verder zijn we heel veel saaiere bossen en landbouw gronden tegen gekomen. Nee..voor de natuur hoef je hier niet heen. Maar dit gebied is mooi. 

We gaan naar Żelmaiçiū Kalvaria. Die kloosterkerk willen we nog wel zien... In jaren niet zoverl kerken bekeken, zelfs in Rome niet. 

. Weer een kerkdienst..deze keer een begrafenis we maken ons fotootje en vertrekken naar de andere gebouwen die er bij horen. Als we ook heel veel arme houten huizen gezien hebben ( die fotograferen we maar niet..heel veel zijn gewoon bewoond aan de moes- en bloementuintjes te zien) en gaan vertrekken is de bijeenkomst afgelopen en komt iedereen de kerk uit.

Het laastste dorpje vandaag, Plateliai, en dan naar een kleine camping aan de kust straks eens zien of we op het strand kunnen komen, want het is nu stralend weer. 

We leven nog,

Te laat geworden vanavond, maar alles is goed. Nu geen zin meer..  Morgen het blog over vandaag, we zijn aan de kust..dinsdagavond de boot, morgen blijven we op dit rustige campinkje en als wij uit de  auto waren was het natuurlijk droog! 

Het weer past zich aan

Het is grauw en grijs als we opstaan. 

Muggenweer....Ons Zweedse apparaatje hebben we het hele jaar niet hoeven gebruiken . En nu we hem nodig hebben begeeft hij het... 

Gelukkig komt de zon nog een beetje door en gaan we, na de koffie, op pad. We waren op een mooi    plekje.. Via de langste spoorbrug uit de Baltische Staten De oude houten brug is door de Duitsers verbrand . We gaan niet ver vandaag , naar Šiauliai 

We komen een Lidl tegen! Dus daar boodschappen doen. Knap zoals dit concern zich aanpast aan de gewoontes van een land.   Gister moest Martin bij het betalen z'n pasje laten zijn bij het betalen van 4 pilsjes( komen weer mee..het is geen pilsweer vandaag) ik mag van de kassajuffrouw gerust een fles wijn kopen! 

We willen eten bij de heuvel van de Kruisen.. Een herinnering aan de Litouwers die gedeporteerd zijn naar Siberië, tijdens de opstand tegen de tsaren. Maar het groeide, er kwamen tijdens de wereldoorlogen, later ook voor een overleden famielielid, of "gewoon" om geluk en welspoed te vragen.  Opgeruimd door de Russen in 1961.  Zij vonden het te gek worden.. Maar de bevolking begon gewoon opnieuw. . Eigenlijk vreselijk. Zowel die vele kruisen, als het opruimen ervan. Als we er heen lopen hebben nog heel wat mensen een kruisje bij zich. Sommigen met een groot kruis en in nette kleren, de meesten zijn toch toerist.   Bij de ingang zijn er kruisen in alle grote en maten  voor een voordelig prijsje te koop... Voor € 1,- kun je al terecht. Niet veel, voor een leven vol welzijn en geluk. Wij moeten het zelf regelen..

Het weer heeft zich aangepast, het is druilerig geworden, zelfs een beetje regen. Geen gezellige plek om ons Lidl broodje te eten. Op een mooie  camperplaats mogen we staan, maar vanavond is er een groot feest. Daar hebben we geen zin in . We kiezen voor een klein campinkje, met een moestuin waar we frambozen mogen plukken.

Uit wikipedia over Kryžiú kalnasi 

Exacte gegevens ontbreken, maar men neemt over het algemeen aan dat de eerste kruisen geplaatst werden op de voormalige Jurgaičiaiof Domantai-verdedigingsheuvel, na de Novemberopstand (1830-1831). Door de eeuwen heen werden hier niet alleen kruisen geplaatst, maar ook grote crucifixen, gravures van Litouwse patriotten, beelden van de maagd Maria en duizenden kleine heiligenbeelden en gebedskettingen. Dit werd en wordt vandaag de dag nog steeds gedaan door katholiekepelgrims. Het precieze aantal kruisen op de heuvel is onbekend, maar het wordt geschat op 50.000, hoewel een bezoeker van de heuvel al snel uit zou gaan van meer dan een miljoen."

En weer en andere stad

Vandaag staat Kaunas op het programma. We willen niet alles, maar vooral het nationaal museum.

Maar eerst koffie. Voor het zover is zitten we toch weer in een kerk. Er wordt getrouwd in Kaunas 

en zij zijn de enige niet .. Trouwpartijen rijden af en aan... Naar de ene kerk, naar het raadhuis.. We laten ze maar.. De basiliek was wel leuk..die is normaal  gesloten. Maar even open voor het partijtje . Bruiden hebben allemaal rode rozen .En  de trouwjuffrouwen rode jurken. Ze vinden zichzelf echt supermooi..

Net als overal wordt er ook aan de basiliek gewerkt. Over 5 jaar herken je de stad niet meer!  

. Het is , met alleen maar keitjes, een moeilijk begaanbaar  stadje.. Niet alleen Martins voeten, het scootmobiletje, maar ook m,n rug vinden het zo langzamerhand genoeg.. 

Maar we kwamen vooral voor het nationaal museum. Een eind buiten de stad, dus voor de 2e keer zoeken naar een parkeerplek.In ons gidsje lazen we over de voor ons onbekende componist-schilder  Ciurlionis. Gister van internet al wat foto,s gezocht. Maar in het echt zoveel mooier...

         

         

     

We luisteren naar de muziek, die een mevrouw ons laat horen( we zijn trouwens met en ander echtpaar de enige bezoekers)  en kopen uiteraard een cd. 

We eten nog iets en rijden nog een eindje. En komen op een rustig , prachtig plekje uit. Het einde van de reis komt in zicht! 

Mikalojus Konstantinas Čiurlionis (1875-1911)

Sonate van de Zee: Finale (1908)

Sonate van de Zon: Scherzo (1907)

Schepping van de Wereld X (1906-1907)

De koningen uit de cyclus Sprookjes(1909)

Mikalojus Konstantinas Čiurlionis (in het Pools: Mikołaj Konstanty Czurlanis, Varėna, 10 september 1875 – Pustelnik, 28 maart 1911 volgens de tijdrekening van het tsaristische Rusland en 22 september 1875 – 10 april 1911 volgens onze tijdrekening) was een Litouwskunstschilder en componist.

De Litouwers beschouwen hem als hun grootste componist, hoewel hij de herrijzenis van Litouwen als onafhankelijke staat (op 16 februari 1918) niet heeft meegemaakt. In Čiurlionis’ tijd was Litouwen een deel van het tsaristische Rusland.

Čiurlionis schreef tijdens zijn korte leven ca. 300 muziekstukken en maakte ongeveer evenveel schilderijen. De planetoïde 2420 Čiurlionis is naar hem vernoemd. Ook een berg in de Pamir en een rotsformatie in Franz Josef Land in het Zuidpoolgebied dragen zijn naam.