vrijdag 28 november 2014

Leuk uitje

In Eindhoven gebeurt van alles. En zo komen we nog eens ergens.
Bedrijven, opleidingen.. ze storten zich allemaal op ons, die ouwetjes. Zelfs de NRC ziet er brood in.

"De stad trekt jongeren aan, maar de zeventigplussers nemen de bevolkingsgroei voor hun rekening, aldus Jan Latten (UvA, CBS) en Dorien Manting (UvA, Planbureau voor de Leefomgeving)."








Martin doet op z,n ouwe school Fontys mee aan de training van studenten....Als bejaarde. Nou ja..senior. De studenten verzinnen allerlei speeltjes om oms actief te houden, ze trainen in video gesprekken om ons te" helpen". Ach..er is markt voor.. De bureautjes schieten uit de grond. Of een bureau om mantelzorgers te ondersteunen.. Professionals om ons te ondersteunen... Er valt wat te verdienen aan ons..

"Op de liever thuis! beurs kun je zien wat er allemaal mogelijk is om comfortabel, veilig en met plezier thuis te blijven wonen. Dit geldt voor de ouderen zelf maar ook voor professionals die dagelijks met ouderen werken. De nadruk ligt niet op dat wat niet meer mogelijk is maar juist op de dingen die nog wel kunnen. Het aanbod is enorm divers, van domotica tot gezonde voeding en van medicijnhorloges tot badkamers met comfort."

Die domotica hebben we helaas gemist. Hadden we wat geleerd. Nu weten we nog niet wat het is. Later zullen we het hard nodig hebben.

















Van een vriendin kregen we vrijkaartjes. Wij erheen....
Een hal vol goed bedoelde zooi om ons zoet te houden. Zelf je steunkousen aantrekken apparaat.. Maar ja..je moet wel kunnen bukken. Vreselijke bedden en stoelen, rollators in alle soorten en maten, gehoorapparaat testers. Of een hal waar je kunt voelen hoe het is om dement te zijn. Die is de hele dag al volgeboekt.........!
Ja..er valt aan ons te verdienen binnen niet al te veel jaren. Al het geld naar de zelfstandige bejaarde..

Geld voor de kinderopvang? Of de jeugdzorg? Pech.. Nou ja een beetje dan.. maar daar tijdens de opvang alvast oefenen om voor ons te zorgen....Wat zullen we het goed hebben straks...












We missen de begrafenisondernemers.. Maar daar is ook vast een eigen beurs voor. Je kunt je tenslotte niet vlug genoeg voorbereiden.


Location:Eindhoven

zaterdag 22 november 2014

Zweedse les

Wij waren aan de beurt. De jaarlijkse "Zweedse les". Niet dat we les krijgen. Dat is al weer lang geleden.
18 jaar geleden, toen we ons huisje in Värmland gekocht hadden begonnen we met het leren van de taal.
Met een grote groep. Er de groep werd snel kleiner.
De 2 meisjes die verliefd waren op Spanjaren in het algemeen. Zij wilden Spaans leren, maar dat kon alleen maar op dinsdag,. Nou ja.. Dan maar Zweeds.. De Spaanse jongens vonden dat niks, dus die meiden vielen af. De ander die een kind in Zweden had viel af omdat het gezin naar Nederland terug verhuisden. Of in de droombaan bleek Zweeds toch niet echt noodzakelijk. Iedereen spreekt daar immers Engels. De verkering van een cursist met een Zweedse ging uit. Op internet leek het zo aardig. Het werd uiteindelijk een Thaise. Die sprak geen Zweeds maar was wel goed in de huishouding. Iemand ging promoveren en had geen tijd meer, of die ene met de bevroren verwarming.. Zweden was toch te koud in de winter .

De lessen stopten , maar er bleef een groep over. Al jaren zien we elkaar 1x per jaar.
Ook die groep werd kleiner. Corrie en Willem verhuisden naar hun kinderen die uiteindelijk niet naar Zweden maar naar Amerika gingen, Rietje is dit jaar verhuisd naar Jämtland. De rest is trouw.. Wel andere vakantiebestemming, geen zin of mogelijkheid meer om zo lang op reis te gaan. Maar we komen omdat iedereen toch nog iets met Zweden heeft. Of met elkaar..
Kletsen, koffie, iets anders, eten.... Wim en Johan zorgen voor een puzzel die met Zweden te maken heeft: over de geografie, cultuur.. Spieken mag, overleg en sabotage ook.. We hebben het goed, het is reuze gezellig. Het werd laat... Volgend jaar bij Marijke!






































Location:Eindhoven.

donderdag 13 november 2014

St.Maarten

Neee.. Geen zorgen... Niet elk familiebezoek zullen we in dit blog benoemen. Maar een uitzondering voor een bezoek aan het westen...
Familiebezoekjes, iedereen achter elkaar, overnachten in een hotel. (Zonder de plant die op de foto staat dan...)











































Nuttig,noodzakelijk maar zeker niet de moeite om een blog over te maken . Op één uitzondering na... St.Maarten feest bij René en Netty.Zij hebben al heel veel jaar een biologisch groente en fruit bedrijf. Leveren aan ambassades en buurtgenoten. Veel klanten hebben kinderen op de vrije school. En die vieren het St. maartenfeest. Er gaan pompoenen naar kinderen en ouders. Het is geen Haags feest, maar bij René en Netty in de buurt zo langzamerhand wel . De kinderen in de buurt noemen hen oom appel en tante peer.. Of andersom...





















































Wikipedia
"In Nederland komt de viering voor in delen van het land. In Utrecht, waar Sint-Maarten de schutspatroon van is, is een Sint-Maartensberaad opgericht om Utrecht als Sint Maartenstad te promoten.

Niet in iedere streek lijkt de traditie even sterk te leven; in Limburg, Noord-Holland en Groningen werd in 1997 vastgesteld, dat in deze provincies de Sint-Maartenviering nog vrij actueel was. In de provincies Friesland, Drenthe en Noord-Brabant bleek een vermeerdering van vieringen te zijn waargenomen. In mindere mate wordt Sint-Maarten gevierd in Zuid-Holland en Zeeland en in delen van Overijssel, Flevoland en Gelderland."
Petra en Mirjam wilden vroeger op deze dag graag naar Heiloo.. Weken erna hadden ze nog snoep dat ze daar ophaalden..




















In de grote garage- koelcel is het een groot groente en fruit feest. Niet zo maar een garage... Zeker niet op 11 november. Er staat allerlei prachtig groente en fruit uitgestald, biologische sapjes,fruit voor wie zin heeft.
Een stuk van dit familiefeest hebben we meegemaakt,zingende en fruit snoepende kinderen,enthousiaste ouderen.



















































































Jammer dat we geen tijd hebben even naar de zee te gaan... Maar ja...niet alles kan....






Location:Polakweg,Rijswijk,Nederland

maandag 10 november 2014

Klein leed

Soms heb je pech... Nou wij ook.... Niet zo heel erg, maar toch een beetje... In Eindhoven is Glow bezig. Een lichtfestival. Het begon klein schalig, maar nu lopen er elke avond deze week zo veel mensen door de stad dat we het er benauwd van kregen. Dus... Dat wordt foto,s kijken op internet. Die van de kerk is dus ook van een onbekende fotograaf. Daar kun je helemaal niet bijkomen.

















Groter leed is er voor al die nabestaanden van de vliegramp van deze zomer. Terug uit Heusden afgelopen zaterdag kwamen we 5 rouwauto,s tegen. Eerst een heel stille rijksweg.. Toen veel politie. We vroegen ons af of er een ernstig ongeluk gebeurd was. Dat was er dus..en half jaar geleden. Op een mooie zomerdag toen we in Zweden waren. Kleindochter had het al via de sociale media gehoord. En hoewel het ook in Zweden prominent in het nieuws was, missen we in in de zomer nog wel eens iets.
Vandaag op de tv stukje van de herdenking gezien. Triest.. Zoveel verdrietige families bij elkaar.











En dan nog iets vrolijks... Kleindochter Selma heeft haar rijbewijs. Dus als we straks oud en/of doof en/ of blind en/of kreupel zijn, mag zij de boodschappen doen. Wat zal ze dan blij zijn met dat rijbewijs... Zal ze wel gauw verhuizen....



Location:,Eindhoven,Nederland

zondag 9 november 2014

Feest in Berlin

Terwijl Martin naar muziek luistert in het Concertgebouw, is er herdenking in Berlijn. Voor mij een mooie dag om wat te ruimen terwijl radio en tv aanstaan.
Het is zo indrukwekkend wat daar gebeurt. Maar vooral ook wat daar 25 jaar geleden gebeurde.. En de jaren waarin de muur stond. De dienstplicht van Martin werd verlengd.De angst voor een nieuwe oorlog voelden we allemaal. Die spanning voelden we ook toen we voor het eerst naar het ijzeren gordijn keken, ergens in de Harz, hoe beangstigend het was . Maar ook het blije gevoel toen de muur viel van komt terug. De koude oorlog leek voorbij. En nu de goede herinnering aan Berlijn, die fantastische stad vol geschiedenis . Daarna konden we naar Tsjechië Slowakije, Roemenië, Rusland... Jammer dat we niet zelf de foto,s konden maken.. Bij zulke gebeurtenissen zou het fantastisch zijn er echt bij te zijn. . Maar vooral.. De wens dat er geen muren tussen mensen worden opgetrokken.
Er zijn helaas momenten dat we we daar bang voor zijn.







Gister hadden we ook een mooie dag. In het gouverneurshuis in Heusden gaf Ralph een erg leuk concertje op de viola da gamba. Modern, oud.. En steeds een mooi en boeiend verhaal erbij, over de periode waarin dit stuk geschreven werd, de componist.. Aardige jongen , op veel levensterreinen begaafd... Ruim uurtje,,. Gelukkig waren er geen zangers en geen orgel.. Kopje koffie vooraf, glaasje wijn toe... Zo vind zelfs ik muziek leuk. Martin denkt er anders over, maar gister vonden we het allebei echt de moeite waard.
Heusden is trouwens ook wel eeg leuk om even rond te dwalen.















Geknipt uit een site
"Ralph Rousseau Meulenbroeks* speelde op 8-jarige leeftijd piano en (bas-)gitaar en combineerde later zijn conservatoriumstudie contrabas met een universitaire studie en een promotie in de natuurkunde. Beide studies sloot hij “cum laude” af. Als bassist speelde hij o.a. in het Koninklijk Concertgebouworkest, maar hij hield zich ook intensief bezig met pop- jazz- en rockmuziek.

In 1996 schakelde hij over op de viola da gamba. Hij studeerde bij Jaap ter Linden en groeide razendsnel uit tot de meest prominente Nederlandse ambassadeur van het zevensnarige instrument. Zijn cd-opnames van bekende componisten als Marais en Bach werden internationaal bejubeld en ook zijn cross-over werk wordt buitengewoon gewaardeerd. Eind 2008 tekende Ralph een platencontract bij Challenge Records en bracht onder hun beheer ‘Chansons d’amour’ uit. De reacties op deze CD waren zeer lovend en de cd werd bekroond met de Edison Klassiek Publieksprijs 2009.

Zijn grote specialiteit is het prachtige oeuvre voor viola da gamba alleen.

Minstens evenveel besproken worden Ralph’s losse presentatie en opvallende verschijning. Al zijn concertprogramma’s worden door hem zelf aan elkaar gepraat waardoor hij zelfs in een grote zaal een buitengewoon intieme sfeer weet te creëren. Hij laat niemand onberoerd!

Hij speelde de solo bij o.a. het Koninklijk Concertgebouworkest, Het Gelders Orkest, de Residentie Bach Ensembles, het Noord-Nederlands Orkest en het Krakau Philharmonisch Orkest en werkte met dirigenten als sir Roger Norrington, Vladimir Ashkenazy en Ivan Fisher. Verschillende componisten droegen nieuw werk aan hem op en zijn soloconcerten brachten hem naar kamermuziekfestivals door heel Europa, de VS, Thailand en China.

Ralph is verder een gevorderd t’ai chi-beoefenaar, beheerst de macrobiotische kookkunst en heeft een grote interesse voor geschiedenis, astronomie, astrofysica en alles wat met luchtvaart te maken heeft. In 2009 behaalde hij zijn brevet privévlieger. Hij leeft samen met zijn vrouw Josée in Utrecht."





















Location:Elzentlaan,Eindhoven,Nederland

vrijdag 7 november 2014

Oud en avontuurlijk

We zien veel goede bekenden deze periode.Zo ook onze Zweedse vriendin, die net weer terug is uit Zweden na een bezoek aan haar hoogbejaarde moeder. Pratend over boeken die we lazen en films die zij hebben gezien, was het logisch dat we op de honderdjarige kwamen.
Vorig jaar in Nederland al van gehoord, in Zweden boekje gekocht en gelezen. Met veel plezier..Weer eens wat anders dan de Tolstoj en de Solzjenitsky die de afgelopen tijd klaar lazen.
Zo ongecompliceerd is soms ook heerlijk... Onze vrienden hadden ook de film gezien. Wij natuurlijk niet.. Te veel op pad. Maar nieuwsgierig geworden zijn we gaan zoeken.. Waar zouden we nog kunnen zien..?
Gewoon thuis dus.. Onze tv heeft ongekende mogelijkheden.... Je betaalt een paar euro , je hoeft geen popcorn, maar gewoon je eigen kopje koffie...
Nu nog een vrije avond...dat gaat lukken...
Van de website Pathé thuis...
"
Allan wordt honderd en dat wordt groots gevierd in het bejaardentehuis, maar de jarige krijgt het op zijn heupen en vertrekt kort voordat het feest losbarst

De tijd die hem rest kan hij beter besteden en hij klimt uit het raam en verdwijnt. Allan begint aan een roadtrip waarbij hij van het ene in het andere avontuur terecht komt. Tegelijkertijd passeren de memorabele momenten uit zijn leven én die van de twintigste-eeuwse geschiedenis de revue."

























Location:Eindhoven,Nederland