dinsdag 30 april 2019
Een echte stacaravan
maandag 29 april 2019
Naar de Vendee
Op naar de Vendée... het wordt mooi weer in de Pyreneeën, dus op naar het zuiden
Gister hebben we een belangrijk besluit genomen... volgend jaar doen we het anders.
Aan het begin van de herfst verkopen we ons campertje. Het kamperen wordt ingewikkelder, 's nachts naar de wc.. een hand te weinig, een knie te slap, een voet die wegzakt... .. het geeft ongemak..niet onoverkomelijk maar we hebben er allebei last van. martin staat steeds op de uitkijk of ik niet ergens voor pampus lig, niet gebeurd hoor.. we hebben de regendag van gister gebruikt om ons te oriënteren op andere mogelijkheden. Morgen gaan we 3 dagen een stacaravan proberen
zondag 28 april 2019
Een vrije dag
Gister dus een prachtige dag: blauwe luchten, hoge golven.. we gaan van strandje naar strandje, van kaap naar uitzichtspunt.
vrijdag 26 april 2019
Op naar het mooie weer? Even geduld
Bretagne is een Franse regio op het gelijknamige schiereiland Bretagne en bestaat uit de departementen Côtes-d'Armor, Finistère, Ille-et-Vilaine en Morbihan. Tot 1941 behoorde ook Loire-Atlantique ertoe, en velen blijven dit departement als deel van Bretagne beschouwen.
We halen ons stokbroodje, en vertrekken weer .. in heel Frankrijk is het slecht weer dus waarom niet naar Bretagne? Niet zo heel ver, dus een zeer rustige route. Zo rustig dat passeren soms bijna niet kan.
In de stad Saint Lô pauzeren we even , dan snel weer verder... op de kaart zien we wel een mooie kustroute... doen we....
In Calcale komen we tot het puntje..mag eigenlijk niet met een camper, maar wij vinden dat het best even mag. Er staat nog een zondaar... gedeelde schuld is halve schuld..
het schuld gevoel belemmert niet dat we het prachtig vinden . Zelfs al stormt het, hebben we dikke vesten én jassen aan. Echt charmant zien we er niet uit. Maar ook dat deert ons niet...
het is half 5 als we ons installeren op een camping aan zee. Die strandwandeling zit er toch niet in, we zoeken dus een beschut plekje.
donderdag 25 april 2019
6 juni 1944
Colleville-sur-mer
OMAHA BEACH
Als er één plek is waar de invasie had kunnen mislukken dan is dat wel op het strand van Omaha Beach, in Colleville-sur-Mer. De Amerikaanse troepen leden hier op D-Day zware verliezen, vandaar de trieste bijnaam Bloody Omaha (bloederig Omaha). Op het strand van Omaha Beach, om precies te zijn in Saint-Laurent-sur-Mer, staat het beeld Les Braves (de dapperen).
Sinds 156 is hier de Amerikaanse militaire begraafplaats van Colleville te vinden, midden in een gebied dat de Fransen aan de Verenigde Staten hebben toegewezen. Er liggen 9387 grafstenen in lange, strakke rijen op een onberispelijk gazon... De emotie is groot, bijna tastbaar.
Op de avond van D-Day, op 6 juni 1944 hadden de geallieerden op alle vijf de invasiestranden een steunpunt ingericht. Het Duitse militaire gezag was verrast en de operatie was tot nu toe succesvol, maar er was nog een lange weg te gaan. Het geallieerde doel was nu het samenvoegen van de bruggenhoofden tot een gesloten front en het aanvoeren van versterkingen, voordat de Duitsers zich konden herstellen.
woensdag 24 april 2019
Nee.. geen geklaag meer over de droogte!
Beschrijving
De Notre-Dame van Bayeux is een kathedraal in het Franse bisdom van Bayeux en Lisieux. Het is een goed voorbeeld van Normandische gotiek. De bouw van de kathedraal begon in de 12e eeuw. In de 15e eeuw werd de bouw afgerond met de voltooiing van de torenDe Notre-Dame van Bayeux is een kathedraal in het Franse bisdom van Bayeux en Lisieux. Het is een goed voorbeeld van Normandische gotiek. De bouw van de kathedraal begon in de 12e eeuw. In de 15e eeuw werd de bouw afgerond met de voltooiing van de vieringtoren.
Het is even droog, dus het stadje door... wel leuk
Dan naar het museum. Het tapijt van Bayeux
dinsdag 23 april 2019
De zon wordt moe
Beschrijving
De Pont de Normandie, of de Brug van Normandië, is een tuibrug in Normandië over de Seine. De brug ligt op de plaats waar de Seine in Het Kanaal uitmondt. Dat is voor het estuarium van de Seine, waar de havenstad le Havre ten noorden van ligt. Ten zuiden van het estuarium ligt daar het pittoreske Honfleur. Wikipediamaandag 22 april 2019
Op naar de kerk van Han
St-Omaars is een stad in het noorden van Frankrijk, op de grens tussen Frans-Vlaanderen en Artesië, gelegen aan de rivier de Aa en de Nieuwegracht. De stad heeft een oppervlakte van 16,59 km² en telt 15.000 inwoners. Sint-Omaars is een regionaal verzorgings- en cultuurcentrum met enige industrie
De Onze-Lieve-Vrouwekathedraal van Sint-Omaars begon als een bescheiden kapel in de 7e eeuw. Later werd het een collegiale kerk en ten slotte in 1561 een van de bekende kathedralen in Vlaanderen en Artesië, na de vernieling van Terwaan, de enige Franse enclave in Artesië, door keizer Karel V.
De kerk heeft betere tijden gekend. Er is ook geen beginnen aan...
Het orgel is stil..jammer voor Martin , ik heb juist geluk..
Enne..brrrr..morgen regen in heel Frankrijk... overleven we wel!
zondag 21 april 2019
En dan het hoogtepunt..
Daar gingen we dan.. eerst eten op een warme camping in de schaduw gelukkig .
Dan naar de stad.
Het voelt net als vroeger Prinsjesdag.. je strategisch opstellen zodat je, als de hekken opengaan je snel een goede plek hebt..daar zien we bij nader inzien maar vanaf.. die snelheid en behendigheid hebben we niet meer..
we gaan dus op tijd naar DE PLEK
Maar ja.. waar gaan die toeteraars staan?Er komen allerlei “belangrijke “ mensen met bloemstukken.. Nep, je kunt niet elke dag aan de gang blijven. En klaprozen bloeien ook niet het hele jaar..geen probleem.. in plastic doen ze het ook goed. Kunnen ze wel een paar jaar mee.
Er verschijnt een Engels koortje.. stemmige muziek.. met extra toeters en bellen..
De spanning stijgt.. die Belgische klokken lopen vast achter.Dan besluiten de regelaars dat het 8 uur is. Of we stil willen zijn... doen we.. 3 trompetters verschijnen . Voor de aardigheid doet er ook een doedelzakker mee. Samen spelen ze een deuntje.. die doedelzakker gaat in zijn eentje nog een stukje lopen...nog een stemmig liedje, een voorzichtig applaus , niet veel, dat mocht niet van de baas.De koorden worden weggehaald.. einde van de voorstelling.
Het geheel werkte wel erg op onze lachspieren. Daar was het niet voor bedoeld.. we nemen ons voor dat dit de laatste keer was!
En toch was het leuk.. we zitten raar in elkaar!
Goed.. een deel gepubliceerd...
we beginnen de dag met een paasontbijtje, gaan dan naar zus Hetty. Dat wordt koffie met taart. Het is gezellig, we vertrekkrn om 12.15. Door de tunnel, de lsngste van nl.. 6.6 km( de langst en nl? 6,6 km..gelukkig niet de meer dan 20 van Noorwegen... we komen dus in Zeeuws vlaandren en rijden over de oersaaie snelweg naar Ieper. De parkeerplastsen nodigen niet uit om te blijven..bah.. na de taart hoeven we geen ontbijt.. we hadden de camping gereserveerd..maar mooi dicht. Dus . Stoeltjes eruit, in de schaduw..
dadelijk even eten en dan kijken of we dit zien...
Mirjam en Koos zijn veilig weer in Eindhoven en gaan morgen wat leuks doen met de kinderen. Ze kunnen pas dinsdag wat regelen....
Ieper (Frans: Ypres) is een stad in de Westhoek, in het zuidwesten van de Belgische provincie West- Vlaanderen. De stad telt ongeveer 35.000 inwoners en is daarmee de op vijf na grootste stad ,
De Grote Markt is het centrale plein van Ieper. Dit plein is al eeuwenlang het centrum van de stad. Volgens de meeste toeristen is de Grote Markt ook veruit de mooiste plek van de stad. Dat komt mede door de indrukwekkende Lakenhallen en het belfort, gelegen aan de noordwestkant van het plein. Zeker zo fraai is ook de Nieuwerck, waarin tegenwoordig het stadhuis van Ieper gevestigd is, en de horecapanden aan de noordzijde van de Grote Markt. De stad bouwt in de 13de eeuw haar openbare gebouwen in steen. En ze doet dat met ambitie: de Ieperse lakenhalle en het belfort zijn in de 13de eeuw één van de meest indrukwekkende burgerlijke gebouwen van Europa! De bouwwerken starten rond 1200. Eerst wordt het belfort gebouwd en in 1230 afgewerkt. Daarna volgen de hallen die als overdekte marktplaats dienen. We weten dat het enorme bouwwerk pas in 1304 volledig afgewerkt is. Het complex van de lakenhalle wordt 132 meter lang (zuidzijde), met een bebouwde oppervlakte van ongeveer 2.500 m² en omvat 48 deuren.
De Lakenhalle deed dienst als overdekte verkoop- en opslagplaats van laken aan de (nu overwelfde) waterweg, de Ieperlee. De bouw van de hallen was afgerond in 1304.
In dit bouwwerk onderging het laken zijn laatste officiële controle, waarna de lakenhandelaars het er eindelijk konden stapelen en verkopen
De Last Post
. Iedere avond wordt om 20u stipt sinds 1928 de "Last Post" geblazen onder de machtige gewelven van de Menenpoort. Dit gedenkteken, in de vorm van een Romeinse triomfboog, draagt de namen van 54.896 vermiste soldaten van het toenmalige Britse Imperium. Hier worden de namen vermeld van het begin van de oorlog tot 15 augustus 1917. De vermisten vanaf 16 augustus 1917 tot het einde van de oorlog, staan vermeld op panelen van het Tyne Cot Cemetery in Passendale. Het zijn er 34.957.
De Menenpoort werd gebouwd op de plaats van de oude middeleeuwse poort. Langs deze ‘poort' marcheerden de Britse troepen tijdens de Eerste Wereldoorlog naar het front om er de "Ypres Salient" (de Ieperboog) te verdedigen. Deze boog is een bult in de rechte frontlijn van zowat 25 bij 15 km. Na de Eerste Wereldoorlog werd door dankbare burgers de Last Post Association opgericht. Ook de toenmalige vijanden zijn in bijna even grote getale gevallen en worden bij deze ingetogen plechtigheid betrokken.
Van 1 januari tot 31 december en in alle weersomstandigheden wordt door de klaroeners van de Last Post Association de "Last Post" geblazen. Op 11 november om 11u vindt een speciale Last Post plaats als herdenking aan de Wapenstilstand.