En na 2 dagen begon het feest... Slopen die handel. Alles eruit.. En niet alleen de koffiepadjes en de wijn. Een lege auto en een veranda vol troep.
De motor en de bestuudersstoelen stonden er nog in.Verder was de auto leeg.. Op planken, schroevendraaiers, hele praxissen na.. Gelukkig begon de opbouw weer.. Er waren wel momenten dat ik er niet erg in geloofde.. Martin wel, dus deed ik maar zonder gemopper m,n huisvrouwen plicht, koffie, eten op z,n tijd een pilsje aanvoeren...we konden er meestel wel mee rijden.gelukkig maar, want we moesten er ook een kleinkind in vervoeren en boodschappen doen.
Het ging er weer op lijken... Keukentje op een andere plaats, bank opnieuw maken , bedden maken, laden erin..
Het was een enorme klus..zo langzaam maar zeker zag ik het weer zitten. Martin heeft geen seconde getwijfeld aan de hele onderneming..
Op het laatst nog één klus.. kussen naaien. Een super klein aandeel van mij dus.. Maar.. Zonder mijn huishoudelijke opofferingen hadden we vast geen camper. Heb ik dus mooi gedaan allemaal. Enne.. Nou ja.. Martin deed de rest..ere wie ere toekomt...
7 weken later... Klaar... Nu maar hopen dat we er lang gebruik van kunnen maken. Volgende week zaterdag gaan we er mee op pad...
