dinsdag 26 mei 2020

We hoeven niet meer weg...

Nu we besloten hebben ook een groot gedeelte van de zomer in Eindhoven te blijven moeten we het balkon leefbaar maken. 
De violen hebben het begeven. Dus moest er iets anders. 
Zo rond half augustus willen we naar Zweden. En dan de maand september daar blijven natuurlijk . 
Zo is het huis vrij en kunnen Mirjam en Koos het gebruiken als ze Selma ophalen. De Noorse grens en Deense grens zijn nog dicht. Zij kan wel weg, maar ja..de hond moet ook mee.... 

We zijn bang voor de drukte in de zomervakantie. Wie zou er nu voor z'n lol naar Italië of Spanje gaan dit jaar.... 

Nu het besluit “vaststaat” , gaan we ons balkon inrichten: van een vriendin krijgen we een potje echte Zweedse lupines . Twee jarig, dat wel.... en dat terwijl we ze volgend jaar gewoon weer in Zweden willen zien. 
Maar een stukje Zweden op het balkon kan geen kwaad!



Maar dat is te weinig, dus op ...  naar de Intra tuin. Een soort Plantagen, maar dan veel groter. 
Olijfbomen, sinaasappel boompjes, nee..dat gaat té ver.


We vinden wat we zoeken.. gewone geraniums, ( niet de Mårbacka die we zoeken, maar we zijn tevreden, Martin een potje gemengd spul. Die moeten eigenlijk hangen.  zoveel plaats hebben we niet. We gaan ons hoofd stoten... Op een tafeltje kan ook..


Nog iets van vetplantje, en een oleander , zo één die we langs de zuidelijke wegen tegen zouden komen.
Dat moet kunnen, want ons balkonnetje heeft zuidelijke temperaturen. Ik weet niet of ie wil...hij heeft nu al een  paar knopjes weggegooid... 
we zullen 'm leren... 



woensdag 20 mei 2020

Weer een vennetje? Dezeweek niet..ze komen zo langzamerhand onze neusgaten uit... 
We hebben trouwens ook geen tijd...
Deze week is onze airco aangelegd. Het vakantiegeld is goed besteed. Deze zomer kunnen we de flat koel houden! Grote kans dat we meer zomers in Eindhoven zijn.... het coronavirus wordt wel de kop in  gedrukt, maar hoe lang kunnen we nog lang, hele zomers weg?
We doen ons best dit virus te overleven. En willen niet dood aan de hitte..


De snelle temperatuurstijging in combinatie met de verwachte veranderingen in de wereldbevolking betekent dat dertig procent van de mensheid binnen 50 jaar zomaar op plaatsen kan leven waar de gemiddelde temperatuur boven de 29 graden Celsius uittorent. Deze omstandigheden komen momenteel voor op slechts 0,8 procent van het wereldwijde landoppervlak, voornamelijk in de heetste delen van de Sahara. Maar tegen 2070 zouden deze temperaturen weleens kunnen heersen op maar liefst 19 procent van het land op onze planeet. “Dit zou 3,5 miljard mensen in bijna onleefbare omstandigheden brengen,” 


Dus gister kwamen de mannen.. veilige afstand... wij in de buurt van de keuken, zij hadden de rest van het huis. 

Tjee..wat werken ze netjes.... 
rond een uur of half 4 staan alle apparaten,zelfs de gordijnen worden op de haakjes gehangen, stof weg  gezogen.







Even proefdraaien.. ze doen het! Gauw weer uit, want om nou binnen te zitten met een dikke trui aan...
Wij zullen geen last hebben van de hitte deze zomer! 

Op ons balkon hebben we nog nooit zo vaak gezeten als de afgelopen weken. Fatsoenlijke stoelen stonden er ook niet.wel troep. 
Dus bij de Gamma dus  stoelen gekocht. En een eettafel met 4 stoelen. Kunnen we ook met bezoek buiten zitten... 
voorlopig gaan we nu zelf proefdraaien..... het bevalt! 


Hoewel... 
....










vrijdag 15 mei 2020

En weer...

Tja..van thuisblijven knap je ook niet op. 
Het is kouder,het waait erg. 
We vertrekken toch..eerst een grote beker koffie... we nemen een Wasa knäckebröd mee.  Het is toch te koud om buiten te eten. 
Onze fietskaart is te groot..we hebben een wandelkaart nodig. Helaas zijn alle VVV, dicht. Deze week maar eens naar de boekwinkel. Die is weer open. 
Opnieuw een reddende engel..Diny heeft een wandel boekje te leen. 
Vandaag naar het Keelven, op de Somerense heide. 



We vinden de goede parkeerplaats.
En het weer valt mee. Toch maar brood en koffie mee voortaan... 



Wat heel fijn is , is dat de bibliotheek open is.. wel Coronaproof....
En 1 juni de musea..wordt dus toch een keer van Abbe! 






zaterdag 9 mei 2020

Toch weer een Corona uitstapje

We hebben nog nooit zoveel van Brabant gezien als de laatste maanden. 
De Nederlandse vennen zijn mooi, veel mooie bomen. 
Vooral veel keurige paadjes. Nou is dat best handig met ons hulpmiddel. Maar toch...
En druk...we gaan altijd in de ochtend, als er nog niet veel mensen op pad zijn, maar altijd komen we er tegen . Veel fanatieke hardlopers, veel ouwe electrische fietsen met nog oudere mensen erop. 
De verliefde  stelletjes lopen deze wandelingen niet...misschien in de avond. 




Met behulp van een fietskaart vinden we parkeerplaatsen in het bos. Meestal zijn er daar wandelingen en fietstochten uitgezet. 
Deze week pakten we de eerste mooie dag...
Op naar Eersel. 
Mooi wandelingetje.. met picknick plaatsen. Handig om koffie te drinken en ons broodje te eten. . 
Bij huis komen we buren tegen... we gaan er thee drinken.... op afstand, maar het deed ons wel goed!

En vooral volgen we de berichten... wanneer kunnen we op vakantie... we zouden maandag naar Polen gaan.... 
wordt dus afwachten.... 

Ondertussen vordert het draaiorgeltje. 

We houden de moed erin.... ondanks alles is er zo weer een week voorbij gegaan!



dinsdag 5 mei 2020

Bevrijdingsdag

4 en 5 mei.. 

Allebei zijn we geboren in DE oorlog.... 
Martin misschien wel verwekt aan het begin van die oorlog..bij de bombardementen op Rotterdam...want  9 maanden later kwam hij ter wereld in Schiedam. 
Aan de nieuwe waterweg... hij moet daar heel wat bombardementen  hebben meegemaakt. 
Een oorlogstrauma is  de geitenmelk en geitenkaas die hij in de oorlog moest eten en drinken bij een buurvrouw.... hij wordt nog bijna misselijk als hij het ruikt. 
Wel goede herinneringen aan de koekjes van suikerbieten die zijn vader bakte. Die waren lekkerder dan de koekjes van nu... zo lijkt het in elk geval. 
Zijn vader wilde ze na de oorlog niet meer bakken..hij vond dat die kleine kinderen zich die heerlijke koekjes zouden herinneren.... 
Hij heeft nog vage herinneringen aan de bevrijdingsdag...vooral de kaalgeschoren vrouwen....hij moest dan naar binnen. 
Was dat omdat deze meisjes met Duitsers naar bed waren geweest? Dat konden ze vroeger moeilijk uitleggen...
Of was het de schaamte, dat juist op die eerste vrije dagen een deel van de Nederlandse bevolking zich zo slecht gedroeg? Laten we het laatste hopen. 







En die van mij? 
Die kunnen er niet zijn...ik was nog geen 2 toen de oorlog was afgelopen. Zijn mijn ouders naar de bevrijdingsfeesten geweest? Ongetwijfeld... 
dan ben ik dus meegeweest... 
Herinner ik me die voedselvluchten ? We hebben ze gezien vanaf het balkon.. of verbeeld ik me dat.... ?Als  ik me over het balkon buig  krijg ik nog steeds associaties van het vastgehouden worden van toen.. 
Ook krijg ik nog steeds pijn in m'n buik als ik een kelder gat zie... de angst van m'n ouders om ontdekt te worden? om de onderduikers die daar waren en het drukpersje voor valse paspoorten en voedselbonnen  die daar gemaakt werden? 


Bij ons beiden, net zoals in zoveel gezinnen, werd er niet meer over gesproken... voor mijn vader werd de tijd na de oorlog een teleurstelling... oude structuren kwamen boven.... de bazen werden weer bazen,( het draait allemaal om geld verdienen)  het koningshuis had evenmin een goede naam( ze gaan er gewoon vandoor als het ze te heet onder de voeten wordt) de politiek werd ook afgezworen nadat hij ooit een handtekening gezet had bij de oprichting van de communistische partij, omdat hij vond dat iedereen recht had op vrijheid van  meningsuiting. En hij daardoor  niet werd aangenomen op de drukkerij van de staatscourant. 

Alleen op  4 mei ging bij allebei de radio aan.... en kwam er op 5 mei gebak op tafel....
Oranje tompoezen..van de Hema. Of kwamen die later pas?  Was er eigenlijk wel gebak? 
Ook met de kinderen waren we stil... en pas aan Mirjam, die rond haar 20e een tijdje in den Haag gewoond heeft kwamen de verhalen van haar opa.... en toen Petra enthousiast de vlag had opgehangen toen Nederland voetbal kampioen  was( of PSV landskampioen)  ?vond hij dat bij die gelegenheid de Nederlandse vlag toch z'n nut bewees .
Maar er was nog een belangrijke dag: toen Remco, in Middelburg geboren werd( half september) was de eerste reactie, na de blijheid dat alles goed was: en dat op zo'n bijzondere dag, van ons mag de vlag uit. 
Pas later begrepen we dat torn Brabant was bevrijd.....




..Elk jaar, waar we ook waren,  waren we stil, op 4 mei om 8 uur. Al heel lang zijn we weg ... dan hadden we de radio, daarna kwam de internet tv... het was soms vreemd..zo op een plek te zitten waar ook die 2-minuten het leven doorging.... we zijn het ook wel eens vergeten en vorlden ons daar schuldig door... het was een soort verraad.... 
en gister  waren we in Eindhoven, met de tv reportage uit Amsterdam,Ook hier  was het stil op de weg....



Op de tv... een lezing van Arnold Grunberg, een toespraak van de koning... doodstil op de Dam...

 L



Vandaag, bevrijdingsdag, is het stil in Nederland. Het coronavirus belemmert de aktiviteiten...
Gelukkig is het mooi weer en genieten we in het park. 
En vanavond een extra glaasje wijn.... dat hadden onze ouders 75 jaar geleden niet eens in hun dromen kunnen bedenken...en dat nog wel in Brabant, wat de hongerwinter gelukkig niet had meegemaakt!