maandag 28 juli 2014

Een lege ontbijttafel

Na een heerlijk koele ochtendnet ontbijt tafel leegegeruimd. Gewoon, om half 9. Er komt niemand meer ontbijten. Ook de wasautomaat draait..handdoeken, dekbedhoes.


Gister heeft Selma , de koffer ingepakt, nog een ontroerend afscheid op de camping en we vertrekken om kwart over 10 richting Oslo. Nog even tanken en rijden maar. Het is al warm en er is een terroristische dreiging, dus strenge controles overal. Daarnaast wordt er noodweer verwacht. Niet zo gek na deze hitte. Op tijd weg dus. Om 12 uur nog even iets eten in Torsby, voor we verder het bos ingaan .


De laatste Zweedse maltid :stekt potatis,köttbullar, gradsås, lingonsås en äppelmos.
Douane? Nee..niks te zien.. Het weer verandert: het wordt dreigend. Zo snel dat de computer het niet bij kan houden. Die beweren nog dat het zonnig is. De temperatuur zakt. En het plenst . Donder en bliksem begeleiden ons. We komen tot Kongsvinger in Noorwegen nog één auto tegen.





Netjes op tijd: kwart over 3 zijn we op de parkeerplaats.
Maar dan... We kunnen er nog net bij.. Het is vreselijk druk.. Er is een computer storing. We kunnen wel inchecken, maar verder ook niet meer doen dan in de rij gaan staan.



Om half 5: vertrektijd , komt een aardige stewardess. Ze ziet ons, twee ouwetjes , zitten en vraagt of ze ons kan helpen. Nee.. Kleindochter staat in de rij en moet naar Amsterdam. Ze mag uit de rij, naar de SAS balie. Haar vliegtuig is weg. Een aardige jonge man staat daar ook..gaat ook naar Amsterdam en stelt voor samen te reizen. Wij ( en zij) opgelucht. Nu gaat het goed komen. Ze komt thuis. Haar ouders zijn teruggegaan naar Eindhoven, net onderweg, en ze belooft te laten weten als ze meer weet. Wij nemen afscheid.


Wij gaan weg... Tot Kongsvinger schijnt de zon, maar er komen nog buien aan.


We komen van alles tegen... Veel regen, de regenboog, kraanvogels








Om even voor 9 zijn we thuis. Selma landt na 5 minten in Amsterdam en zit om half 10 in de auto, op weg naar Eindhoven.
En nog even.. Dan vertrekt ze met broer en ouders naar Tjechië. Voor ons begint de rust...