We zijn weer een eindje dichter bij huis... Nog 655 km dan zijn we weer in Zeeland, bij Nijmegen. Daar staat ons Renaultje klaar. Morgen in ons eigen bed . We wisten het natuurlijk van te voren..Roemenië is een ontzettend eind weg. Vandaag 700 kilometer, morgen weer een eind. De stoptijden zijn kort en op plekken waar we nooit zelf zouden stoppen.. Ook dat wisten we..maar hebben er te gemakkelijk over gedacht...
We hebben Roemenië gezien. En, afgezien van de afstand zouden we het nu aandurven er zelf heen te rijden.
De jongeren, vanaf 16-17 jaar vinden het leuk engels te spreken..nog een jaar of wat en je kunt hier gewoon met Engels terecht.
Misdadigheid komt overal voor, hier misschien iets meer dan elders. Geen wonder ook..de armoe is hier nog groot. De gemiddelde Roemeen verdient nog geen € 500 per maand. In een gezin komt dus nog geen €1000,- binnen. De groenten is hier goedkoper, benzine, kleding , energie enz niet . Dus hebben mensen het arm. Dat is te zien aan de huizen, de kleding.
Op het platteland rijden ze niet voor hun lol in die boeren karren, maar gewoon uit noodzaak. En die zg klederdrachten is voor een deel ook gewoon armoe...
Tot 1990 hebben de mensen hier echt honger geleden, De boeren hebben hier 1 of 2 koeien, inplaats van 200.. En heel kleine stukjes land . De huizen in de stad zijn die heel armoedige flats.. Soms 12 hoog zonder lift.
We hebben gehoord en een beetje gevoeld hoe die moeilijke periode van de overgang van communisme is gegaan. Hoe ze hier in Roemenië en Hongarije worstelen met de democratie. De Karpaten zijn prachtig..
Het zijn indrukwekkende dagen geweest. Maar...... In een groep..de lange reisdagen..het geprogrammeerd leven....
Voorlopig maar even niet...
Morgen nog een lange reisdag dus, en hoe het leven van de groep verliep.. Dat komt volgende week..vanaf Eindhoven... Nu naar bed....in een welvarend echt zuid duits stadje..
Location:St2220,Velburg,Duitsland
