En alweer het laatste avontuur

Dat begon al heel vroeg… voor de derde keer naar de wc in de nacht en dan  gaat het fout.. ik glij van het matras af… dat wordt tobben, na een kwartiertje roep ik Martin.. samen tobben we door.. even voor half 7 weten we het: ik kom niet omhoog. 

We bellen het noodnummer: de hotelmanager belooft te komen helpen. Super! . 

om 7 uur zit ik op bed.  Gelukkig heeft die man ervaringen in de thuiszorg.. 

na de wc kruipen we weer in bed en besluiten toch naar weer  hulpmiddelen te bestellen.. voortaan met een verhuis wagen op pad….  

Maar half 9 gaan we er weer uit.. we willen via Gent. 

Eindelijk het lam Gods van van Eyk bekijken. 3 jaar geleden  gooide Corona alles op z’n beloop… 

Om kwart over 10 staan we in de felle kou voor de kerk

 

  

We zijn al niet meer de enigen.. gelukkig.. we hebben tenslotte weer geen kaartje besteld. 

Maar met een schoolklas kunnen we naar binnen 

Dan naar het drieluik.. 

 

De kinderen zijn eigenlijk erg geïnteresseerd… en stellen zelfs fluisterend vragen… 

We lopen ook nog even door de rest van de kerk

 

Nog even een klein ommetje.. 





Een oude meneer in een rolstoel heeft geluk.. Martin ziet z’n bril en telefoon vallen…

Op roepen is geen reactie.. Martin rent er heen en de mensen achterna. 

Ze zijn reuze blij en bieden gelijk koffie aan. Waren we toch al van plan.. erg aardig dus iedereen blij! 

Naar Brugge gaan we niet meer.. het is weer heel mooi geweest.. 

Wat zijn dit toch heerlijke uitstapjes!