In de middag betrekt het.
Wel tijd… dus…
We rijden naar Museum beelden aan Zee. Vinden een parkeerplaats en gaan naar de tentoonstelling die op ons lijstje staat: Mitoraj.
Igor Mitoraj bracht zijn werkzame leven grotendeels in Italië door waar hij lange tijd woonde in Pietrasanta, het bekende Toscaanse beeldhouwersdorp bij de marmergroeven van Carrara. Geïnspireerd door de schoonheid van de klassieke oudheid maar met een eigentijds inzicht in de menselijke conditie creëerde Mitoraj vele monumentale sculpturen in brons en marmer. Vaak hebben de beelden een melancholieke, kalme uitstraling waarin ook sprake is van aftakeling en verval. Zijn mensfiguren zijn klassiek en sensueel vormgegeven maar tegelijkertijd ook gefragmenteerd. De tentoonstelling richt zich op de theatrale kwaliteit van zijn werk en op de vaak mythologische oorsprong van zijn voorstellingen.
Dwalend door de ruimte met monumentale mensfiguren, maskers, gezichten, torso’s, voeten en handen, ondergaat de bezoeker een. . MHet mooiste visitekaartje voor deze tentoonstelling is voor iedereen zichtbaar en bevindt zich in de buitenlucht, waar sinds de opening van het museum in 1994 Mitoraj’s monumentale masker Light of the Moon pontificaal bovenop een duintop prijkt.
Het mooie van dit museum is het licht. Nu niet, het giet…
Lekker naar huis, kacheltje aan, meegenomen bruine bonen soep opwarmen, en horen dat we zo langzamerhand van de Corona regels verlost raken.
