Het lijkt prachtig weer. Een zware storm hebben we deze nacht doorstaan. Het huisje schudde en piepte,

 maar heeft het gehouden.

Ook geen takken op de auto gelukkig...

Om 10 uur staat ons bezoek al voor de deur... Martin rijdt erheen, kunnen ze het park op

Het is gezellig, er valt veel te praten. Even voor 1 uur stappen we op.

We eten vlug een boterhammetje en gaan de gok wagen. We rijden weer naar museum aan zee. 

En ja..er is een parkeerplek vrij....

Wat is dit museum toch mooi als de blauwe lucht ,de zon het gebouw kleurt. 

Mark Brusse

Shapes of Silence

In Nederland is de 84-jarige Nederlandse kunstenaar Mark Brusse vrij onbekend, in Parijs een wereldster. Vorig jaar nam het prestigieuze Centre Pompidou een grote selectie kunstwerken van hem op in de collectie. Verschillende van deze werken zijn vanaf 24 november te zien in Museum Beelden aan Zee in de tentoonstelling Mark Brusse – Shapes of Silence.

Monumentaal en grensverleggend
Mark Brusse (Alkmaar, 1937) vertrok kort na zijn Arnhemse academietijd naar Parijs, waar hij aansluiting vond bij de kunstenaars van het Nouveaux Réalistes zoals Daniel Spoerri, Martial Raysse en Niki de Saint-Phalle. Van daaruit ging hij naar New York waar hij in het Chelsea Hotel woonde met onder anderen Jan Cremer. Hij legde er contact met John Cage, Louise Nevelson en Andy Warhol. Niet veel later volgde Berlijn en vanaf de jaren ’80 de rest van de wereld met vele reizen naar Zuid-Korea en Japan, maar ook Benin.

Brusse, afkomstig uit een bekende Nederlandse familie van journalisten en kunstenaar, bewoog en beweegt zich in ‘hogere kunstenaarskringen.’ Overal waar hij komt werkt hij met lokale kunstenaars en ambachtslieden. Met de omgeving verandert ook zijn werk, hij neemt karakteristieken over van de plek waar hij is. Met beelden in de publieke ruimte in Ecuador, Puerto Rico, Nicaragua, Marokko, Japan en Zuid-Korea is Mark Brusse in alle opzichten een grensverleggende kunstenaar.

Maar...veel tijd willen we niet besteden, want uiteraard... we willen de zee nog even zien. 

Er staan beelden van Mark Brusse..helaas geen schilderijen en ander vlak werk. Daar doen ze niet aan.

We kijken nog even of we weer naar buiten kunnen. 

Martin gaat op verkenning uit, maar nee..het is té hoog. En we willen ook nog naar zee... 

Dan maar niet! 

 

Naar buiten, we waaien bijna weg... het liftje wiebelt, we komen heel  boven en  worstelen de 

Boulevard op. 

Hoge golven, er zijn weinig mensen. We staan nog een tijdje, lopen nog een stukje. 

Ineens betrekt het. We vluchten naar de auto. Uiteindelijk zijn we toch wel koud geworden. 

Voor de eerste druppels vallen zijn we thuis.

We pakken vast wat in, morgen komt er een enorme storm, en er wordt code rood voorspeld.

We zeggen de afspraken voor morgen af, en rijden  op tijd naar huis.

Volgende week halen we de schade wel in.