En de tranor.... die vogels kennen we, Kraanvogels horen hier,we horen ze bijna elke dag en komen ze vaak tegen als we onderweg zijn.
De sädesärla kennen we uit Zweedse boeken . Daar is dit kleine Vogeltje de eerste vogel die terug komt in de lente,het vogeltje dat de zomer aankondigt. Zo iets als het eerste kivietsei in Friesland,
Maar deze sädesärla herkennen we... we weten zelfd de nederlandse naam..hij loopt meer dan dat hij of zij vliegt. Tenminste..dat denk ik... MAAR afgelopen weken vloog een zij af een aan. Nou ja..fladderde..
Dit witte kwikstaartje had een nestje gefabriceerd in ons buurhuis... ergens onder een avlöpror, dat is een pijp die de regen vanaf het dak weg voert.
Een goede plek, want er was toch geen regen. Tot eergister.. het hele nestje spoelde naar beneden.. de dakgoot in.. gaf niks, dacht de moeder, dan ga ik hier voeren
En dat ging goed. Tot de volgende plensbui kwam en we al bang waren dat dat kleine spul zou verdrinken. Maar ook daar kwam een oplossing voor..ze werden op de rand gedirigeerd.
Geen zorgen meer, ik kon rustig door lezen en Martin kon verder klussen...
er waren er echter meer die dat gezien hadden.. grote meewen vlogen over, en van die zwarte, redelijk grote vogels. Meestal vliegen die niet zo laag tussen de huisjes..
Natuurlijk moest ik er het mijne van hebben.... grote vogels lekker smikkelend op het dak ,ruzie makend over stukjes vogel, de dakgoot leeg en moeder sädesärla in paniek..
Dus een postuum eerbetoon aan die jonge vogeltjes die nooit de Zweedse zomer zullen aankondigen. De grote vogels kunnen er weer tegen en moeder sädesårla heeft een rot dag gehad, maar lijkt er weer overheen...
.Zo brengen we dus onze dagen hierdoor..je moet toch wat als je niet van geraniums houdt, of van een kanariepietje in een kooitje
