De tocht erheen is prachtig: 
Na Carpentras( ook leuk) de bergen in ,geen tijd voor koffie..
Na Carpentras( ook leuk) de bergen in ,geen tijd voor koffie..
Dan echt naar de abbaye
We zijn vroeg( nou ja.. 7.45) op gestaan.
De abdij is maar tot 11 uur open. Dan gaan de broeders bidden, en geld tellen…
Het is even zoeken.. maar we zien 2 grote bussen staan..
er komen al mensen terug met zakjes…
Jammer dat de lavendel niet bloeit. Dan moet het hier fantastisch zijn.
De winkel is open.. iedereen is er: zeep, parfum, heiligen beeldjes, kleine beeldjes.. de omzet groot
Voor kaartjes om de kerk in te komen moet je naar boven.. we vragen na: geen lift. Biddende monniken worden blijkbaar gezegend met goede benen…
Martin gaat alleen. Omringd door Japanners met mondjes op. En nog 50 anderen… Als ik buiten wat rondtoer komen er onafgebroken mensen langs. Ik hou op met tellen… …x9=?? Genoeg.. voor een gewone dag in mei.
Maar gelukkig kon hij erin…
Het is een magnifiek gebouw op een prachtige plek. In de wijde omtrek geen andere bebouwing te bekennen.. grote lavendel velden. Ik denk dat ik ze licht ruik.. zal wel inbeelding zijn… er bloeit nog niks..
Ook geen koffie… maar die hebben we zelf…
De abdij behoort tot een machtige kloosterorde, gedragen door de aura van Sint Bernard.
Ten tijde van de geboorte van Sénanque hadden de cisterciënzers meer dan driehonderdvijftig mannelijke abdijen verspreid over heel Europa. Ze steunen op een solide organisatie en hebben een specifieke en direct herkenbare bouwstijl weten te ontwikkelen.
Aan het begin van de 19e eeuw deden de gekste ideeën de ronde over het lot van de abdij van Sénanque: van de vernietiging ervan om te profiteren van de verkoop van stenen tot de omvorming tot een fabriek...
In 1854 verhuisde een communiteit van broeders naar de abdij.
Op 29 april 1857 stemde de heer de Pluvinal, privé-eigenaar van de abdij, ermee in zijn eigendom af te staan aan de kloostergemeenschap, vertegenwoordigd door haar abt Dom Barnouin. Het voert ingrijpende restauratiewerkzaamheden uit. Er verrezen nieuwe gebouwen: een noviciaat langs de Sénancole, werkplaatsgebouwen rondom de abdijwoning, een hotel evenwijdig aan de zuidgevel van de abdijkerk. Dankzij talrijke roepingen huisvestte de gemeenschap snel 72 monniken in Sénanque.
Het is nog steeds mooi weer, we proberen de hoge dorpjes van de Luberson . We komen goed boven, de dorpjes in, lukt niet.. te steil.
Roussillon gaat goed. We missen de grote parkeerplaats maar vinden een andere. Er is markt, dat verklaart de de drukte
Scootmobieltje eruit en karren maar
De kopermijnen in de buurt verklaren de dode heuvels
We zijn moe… boodschappen bij de Lidl in Apt, en naar de camping.. morgenochtend nog droog.. dan komt de regeb
