Maar feit is dat we vandaag precies 50 jaar geleden in verkleedkleren rond liepen en elkaar, en de gemeenschap dingen beloofden, waarvan we geen idee hadden wat de strekking was.
Grote woorden.. We beloven niet meer zoveel, we laten het leven gewoon maar komen..
Maar ondertussen zijn we zo maar ineens 50 jaar verder. En betere maatjes dan toen... We hebben goede en slechte tijden gekend.. Soms was het een soap, soms meer of minder dan dat.
We kregen kinderen en kleinkinderen, er kwamen veel mensen op ons pad, mensen waarvan we gingen houden, waarmee we gemeenschappelijkheid voelden. Sommigen waren waardevol voor één van ons, we leerden elkaar vooral ruimte geven.
Ook verloren we mensen uit het oog die in bepaalde periodes zeer dierbaar waren.
Zo gaat dat. We dragen de herinnering mee. Zij hebben ons mee gemaakt tot wie we nu zijn.
We zijn niet van de feestjes dus.. We zijn vandaag fijn samen. We doen de gewone dingen, die het leven belangrijk maken. En drinken een extra wijntje op de plek waar we allebei zo van houden. We zijn wel van plan er nog een tijdje mee door te gaan. Want de dag van morgen is net zo,n belangrijke dag als vandaag..
En daar heeft die verkleedpartij toch mooi op geanticipeerd! 
