Vanmorgen om 9 uur in het ziekenhuis voor een staaroperatie. Hoop poespas voor een kwartiertje werk. ..zelfs een heus operatiehemd aan! Net echt... Wel een hoop oogdruppels.. Zijn ze niet zuinig mee. Het flesje oogdruppels voor €25,- waar ik nu 2 x 1 druppel van gebruikt heb kan weggegooid.. Slechts 4 weken houdbaar, en ik heb het pas over 6 weken nodig. Iedereen bezweert dat ik dan het oude flesje echt niet meer kan gebruiken.. Ik doe het dan maar niet.. Met een bezwaard hart. Weggooien doen ze toch wel veel in de gezondheidszorg.. Ook het warmhoud dekentje wordt zo weggegooid! Volgende keer neem ik het mee naar huis. De ingreep was een fluitje van een cent. Voor mij tenminste. Voor de oogarts ook? Hij heeft in elk geval zijn best gedaan.. .
Meer dan de schoonmaaksters hopelijk.. ...Die waren vanmorgen wel heel snel klaar in het zaaltje. Ze hebben geluk dat de wachtenden daar geen van allen erg scherp uit hun ogen konden kijken..
Nu voel ik me net een piraat met het ooglapje op. Martin heeft een ouwe bril gesloopt,één glas, en een elastiekje aan het andere oor.Zo kan ik tenminste nog een beetje lezen vandaag... Als dat niet kan ben ik pas echt zielig.
Het lapje herinnert me aan een kleinkind. Op de boot naar Zweden vroeg ze wie de kapitein was. Toen we wezen op een man met een hoop versiersels op z,n jas was ze verbaasd.. Geen lapje voor het oog en geen haak als arm?
Nee, in dit geval was het helaas niet de enge kapitein die ze uit haar boekjes kende ..
De tekening van de mooie ogen komt uit het British Museum
