De camping is rustig..we verzinnen verhalen over de enkele mede kampeerders, maar die zijn mooier dan de werkelijkheid. "Allemaal " ( nou ja die ene van gister en de twee van vandaag) heel normale vriendelijke Fransen.
Het meest spannend was het feit dat 2 meisjes het volleybalnet omgooiden en ze het niet samen met de jonge beheerder weer op kregen .. Geen nood, Martin gaat een handje helpen. En dan is het alweer koffie tijd..... en meer dan en konijn of een eekhoorn komt er niet voorbij...
Nou ja..behalve dan een kolonne mieren, die de keukenkastjes komen inspecteren . Ze zijn tevreden en voelen zich thuis. . Ons hoor je niet klagen over een saaie vakantie!
Zowel gister als vandaag zouden we een wandeling naar het dorp maken.. nee..nu niet straks. Maar straks was te warm.... . Dus zitten we nog... misschien morgen? Nou ja..dan niet..ook goed...