woensdag 8 juni 2022

Pamplona geen stier gezien…

Vanmorgen vroeg maar weer knäckebrödjes…
We willen vroeg naar de stad. 
Het is heerlijk stadsweer: 23 graden. We eten dus in de zon. 
En dan de stad in. Even voor 10 op het grote parkeerterrein… té ver van de stad. 
Geen probleem voor een er ervaren rijder.. Uiteindelijk staan we 2 minuten lopen ( je moet niet vragen hoe we erin en eruit kwamen) van het oudste plein van Pamplona. 



Een goed begin met koffie. We zitten bij het stadhuis waar groepen in en aan komen.. wat hebben die gidsen veel te vertellen . 






Dan naar… we doen de kathedraal waar ook een interessant museum bij is. Maar eerst dwalen we nog wat door het stadje. Andere kerken slaan we over… 





Op naar de kathedraal.. 
aan de buitenkant niks.. eerlijk gezegd. 
De binnenkant is één en al goud wat er blinkt.. 
mooi, maar vreselijk! 




Een mooi orgel


Ooit heeft Martin een spinet verkocht aan iemand die hier op het conservatorium werkte… 

Het eraan vastliggen klooster met de mooie kloostergang is indrukwekkender.  





Ook het museum de moeite waard. 




 glimlacht elke keer als hij eraan wordt herinnerd dat hij duizend jaar oud is geworden en dat hij nog steeds zo vitaal is als de eerste dag.Tussen zijn toppen en torens omvat het de lucht van Pamplona en trekt de horizon van degenen die zich spaarzame pelgrims voelen in de versnelde tijd waarin we leven. Gebouwd door de hand van mensen en ondersteund door argumenten van geloof, geschiedenis en kunst, omsluiten de muren Baskische nederzettingen, Romeinse wegen, verhalen over dorpen, bisschoppen, koningen, huwelijksceremonies, doopwateren en kloosterkerken. De kathedraal van Pamplona weeft dagelijks binnen haar muren de mantel van religiositeit, de deugd van gastvrijheid, het geluid van de klokken en gebeden in honderd talen met de gemeenschappelijke noemer van overtuigingen die op de ziel zijn gedrukt. Versierd met verschillende architecturale stijlen, een overlevende van crises en oorlogen, gewiegd door het gelach van kinderen en oude legendes, weet hulde te brengen aan het verleden met de boog altijd naar de toekomst gericht... duizend jaar is slechts een eerste fase. Hij glimlacht elke keer als iemand voor het eerst zijn drempel overgaat en is verrast om het te ontdekken, zoals de afgelopen duizend jaar het geval is geweest

Dan terug naar de auto… ‘ t is mooi geweest. 
Van die stieren traditie zien we weinig… overal wel winkels waar je die pakken kunt kopen. De plaatselijke markt hal is wel leuk… 




Geen bakker! 

Tijd om terug te gaan,  boodschappen bij de Lidl en naar de camping. Op een verdwaalde regendruppel na kunnen we ook nu tot laat buiten zitten en plannen maken. 

Misschien toch nog niet naar Frankrijk.. San Sebastiaan?